Nog eens
meer dan 9u geslapen. Lang geleden dat dat me voorgevallen is, ’t moet nodig
geweest zijn J. Al zal het feit dat mijn roommates in Hobart
om 6u45 al de kamer uit waren en voordien lustig aan het rommelen waren er ook
wel voor iets tussenzitten zeker?
De lady of
the house vertelde me gisteravond dat de grootste kerstboom van het zuidelijke
halfrond aan de dijk van Geelong stond en dat er een licht & projectieshow
was die iedere avond tot 23u liep. Daar had ik toen eigenlijk geen zin, maar
mijn nieuwsgierigheid was gewekt (ook wel naar het stadje) en ik er dus heen.
Naast de pier lag een drijvend ponton met
een kegel op met kerstversiering en een ster erop. Oké, het was hoog en
groot. Maar onder de grootste kerstboom van het halfrond versta ik een echte
boom.
Daarna was
het de gps richting Angelsea zetten en bollen maar (Torquay was not done wegens
de vele wegenwerken). De zon straalde,
de thermometer in de auto zei “35 outside”, maar 25 zal wel dichter bij de
waarheid geweest zijn. Angelsea waren
een paar mooie huizen rond een inhammetje en een fantastisch mooi strand tegen
een achtergrond van rood/gele kliffen. Veel surflessen ook precies. Vanaf daar
was het dan de B100 volgen langsheen de kust, met hier en daar een foto- of
wandelingetje-stop. Aireys Inlet met vuurtoren was ook zeer mooi. In Kennet river krioelde het van de “King
Parrots”, “Rosellas” en koalas!
In Apollo
Bay twijfelde ik om daar te blijven of om door te rijden... ik besloot om door
te rijden, maar had beter eens naar het uur en de kilometers gekeken tot aan
Port Campbell.... ik had voor mezelf wat uitgemaakt dat ik in de buurt van de
12 Apostels wou overnachten. Ik wou nog één grote stop doen voor die rotsen en
dat was Cape Otway Lightstation. Een vuurtoren aan de rand van een National
Park en het begin van de “Shipwreck Coast”.
Onderweg naar een paar stops voor beestjes onderweg en ik was daar om
16u45 terwijl het laatste bezoek om 16u30 binnen mocht (sluiting om 17u). Dan
nog maar rap het wandelingetje tot de “Cape Otway Lightstation Lookout”, van waar
je warempel tussen 2 struiken door de vuurtoren kon zien. Ongeveer enkel dat.
Terug in de
auto was het nog even slikken toen bleek dat het nog een kleine 2u rijden was
tot Port Campbell. De weg slingerde nogal doorheen het Nationale Park en
langsheen de kust. Ondertussen was de blauwe hemel ook vervangen door grijze
wolken. Soit, mijn bolide bolde goed. Een stop aan de “Gibson Stairs”, de “Twelve
Apostles” met zijn verschillende viewpunten. Prachtige in zee staande rotsen in
die rood/gele kleur, net uit de kust, helaas niet in een azuurblauwe zee wegens
het gebrek aan zon. De “Loch & Gorge” sloeg ik over tot morgen. Even later was ik in het rustige dorpje Port
Campbell bij de gelijknamige hostel-brouwerij. Lekkere IPA trouwens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten