Vaststelling

Ik ben vrijdag op het Labadoux-festival zeker meer dan 20 (ex-)volleyballers tegengekomen (op zo'n 1500 aanwezigen). Zondag tijdens "dwars door brugge" heb ik er welgeteld 1 (op zo'n 7000 actievelingen) zien passeren...

Het eerste is binnen

Het is zover, het eerste festivalbandje is binnen...




Gisteren terug naar de homestede geweest en naar het leuke festivalleke ginder: Labadoux. Het was van 2004 geleden dat ik er nog geweest was, maar met Seth Lakeman en Luka Bloom op de affiche was het een ideaal moment om nog eens terug te gaan. Seth Lakeman ontgoochelde in elk geval niet. Stevige set, ietwat traag begonnen maar gaande weg serieuse tempoversnellingen en "hoedowns" die de zittende tent toch vlot in beweging kreeg. Veel nieuwe nummers (nieuwe cd komt er ergens aan) waarbij hij vooral gitaar, mandolines en dergelijke bespeeld. Ik vind hem echter nog steeds op zijn sterkst als hij met de viool aan de slag gaat. Kitty Jay & Lady of the Sea waren zeker de hoogtepunten van de set. Laat die nieuwe cd maar komen.... Slagerij van Kampen ontgoochelde mij wat. De 4 percussionisten vonden het blijkbaar nodig om nog een vijfde synthiser man mee te brengen die vooral beat klanken voorbracht... overbodig en storend bij momenten. Energiek waren ze wel, maar toch klonk het allemaal maar wat mat. Dan maar wat rondgewandeld en bijgepraat met oude vriend(innen). Raf Coppens mocht tijdens 2 optredens een andere tent volpraten, maar veel verder dan wat geneuzel kwam hij niet, een paar briljante one-liners en (racisistische) paraodien op Willem Vermandere uitgezonderd.
Luka Bloom was ik ten tijde van de release van 'Amsterdam' beu gezien. Beetje overkill gehad, .... Maar de kerel staat er nog steeds. Zijn nieuwe nummers zijn wat rustiger en wat 'wereldverbeterend' maar klinken live beter dan op cd en hij krijgt moeiteloos iedereen aan het meezingen. Hoogtepunten: "Make You Feel My Love" & "City of Chicago" en de afsluiter "You Couldn't Have Come at a Better Time" (en dat ik na veel twijfelen toch juist was en K net voor me stond)
Skyblasters deden hun ding en het klonk goed en zag er grappig uit, maar de reggae kon me niet echt bekoren gisteren. De afsluiters in de pubtent, Red Cardell, bretoenen met gezonde slag van de molen deden dat des te meer. Folk met Pink Floyd gitaren, hongaarse koren en andere polka's... Iedereen heerlijk aan het hossen en toch sloop er wat verveling in de set.

Al bij al een geslaagde aftrap van het festival seizoen :)

Woensdagavond was ik nog even langsgelopen op het feest van de arbeid, euh Red Rock Rally. De competitie was voorbij maar van de slot optredens onthoud ik vooral The Famous Black Polar Cubs. Stevige rock en een zanger die af en toe neigt naar Bruce Dickenson. Aanrader. Balthazar en Absynthe Minded zijn wat aan mij voorbij gegaan. Nonkeltje had paar leuke verhalen en familie is belangrijk