Gehoorzame jongens/meissies die ollanders

Proximus Moblog Picture

Quote

Leuke uitspraak van een ex-collega over het "talenten-boven-structuren" bedrijf waarvoor ik vroeger werkte:

"We zijn net als de Rode Duivels: veel ego, weinig voetbal, geen teamplay"

Wat perfect aansluit bij de redenen waarom ik voor QPRA ben gaan werken.

Visual DNA

leuk dingetje: mijn visual DNA (via pietel )

Jacob Van Maerlantstraat 112, 8000 Brugge

wordt over een goed jaar mijn nieuwe thuisadres.
Ik word een 8000-er, weliswaar op St-Jozef, maar postcode 8000 (St Andries is 8200)

Ik heb net mijn handtekening gezet onder een "belofte tot aankoop".

Gisternamiddag de woning gaan bezichten, onder de indruk van het mooi afgewerkte, knusse, gezellige huisje met zuidgerichte tuin, terras, ... Ietwat getwijfeld wegens de ligging (toch wat verder van de autosnelweg dan nu, maar vlottere verbinding richting expressweg), het ontbreken van de "derde" kamer, wat betekent dat ik ofwel niet ingericht thuis kan werken of dat logeurs in de tuin liggen (maar daar zijn nog andere mogelijkheden). Na nachtelijk denkwerk dan de knoop volledig doorgehakt en Nele van het immokantoor gebeld, afspraakje gemaakt en krabbel gezet dus.

Ik woon heel graag waar ik nu woon, rustige buurt, leuke buren, dicht bij stad en snelweg, maar ik mis het toch om 's avonds wat in de zon te kunnen buiten zitten. Mijn terrasje valt in de schaduw na 16h omdat het aan de noordkant ligt.

De huidige bewoners zijn een nieuwe woning aan het bouwen in dezelfde buurt en zullen nog een jaartje huur betalen.

Het geloop bij de banken kan beginnen...

Foto's kan je hier zien.

Als er iemand de lange vesting 60 wil huren, kan vanaf volgend jaar.
Mijn eerste stapjes als vastgoedtycoon :)

Youp van 't Hek @ Stadschouwburg Brugge

Gisteren zijn we naar Youp gaan kijken in de stadschouwburg. Prachtige zaal overigens, Carre in het klein. Sinds ik hem eens in de kleine comedy in Amsterdam gezien heb, laat ik geen kans voorbij gaan om een van shows te zien, als die in de buurt spelen tenminste.

"De Schreeuwstorm" is de vierde show die ik zie. Het ging over schandalig rijk zijn, neuken, voordelen van het sterrenleven, beffen, dat ze in brugge niet kunnen voetballen en sex. Echt onder de indruk was ik niet en ik vond het wat alle kanten uitgaan en nergens heen.

Hilarisch vond ik wel het einde waarin hij het bloemenmeisje in verlegenheid brengt en haar meesleept naar zijn bed... Zowaar een hoogtepunt laat ons zeggen.

Zwaar onder de indruk was ik dus niet. Lag het aan Youp, zijn materiaal of het feit dat mijn hersenen met andere dingen bezig waren???

Dag tegen het racisme

Zijn we dan niet racistisch tegenover de racisten?
Zijn we dan eigenlijk niet tegen onszelf?

In elk geval een dikke proficiat aan de trouwlustigen in Sint Niklaas en bedankt voor het mooie gebaar.

St Patrick's

Markec legt het allemaal mooi uit in deze post

Uiteraard had ik ook mijn "black stuff" in Celtic Ireland op de Burg alwaar ons aller Dominique'ske (uiterst rechts op 2de foto) nog steeds haar scepter zwaait.

Gezellig avondje meebrullen met de rock'n'rollende muzikant van dienst en lustig tetteren met de engelsen en ozzy's die in onze buurt zaten. Meer moest dat niet zijn.

The Waterboys @ AB

Vorig jaar hadden ze een geweldig goed optreden gegeven in dezelfde zaal. Een echte best of met alle grote hits en andere meestampers. Deze keer was het thema duidelijk "book of lightning", de nieuwe binnenkort te verschijnen CD.

De sfeer was minder euforisch en uitgelaten dan vorig jaar, maar was het concert daarom minder?? Moeilijk te zeggen. Het is wennen aan de nieuwe songs al lijken "Everybody takes a tumble", "The Crash of Angles Wings" en "Sustain" heel wat potentieel te hebben en de komende jaren terug op te duiken in de sets. "Nobody's baby anymore" werd opgedragen aan ene B. Spears, die de laatste tijd regelmatig de krantenkoppen van de betere tabloids haalt.

Terug van lang geleden was "Old England". De vlam sloeg (eindelijk) in de pan met het slotoffensief "The Stolen Child", "Red Army Blues", "Medecine Bow" en een freaking, thin lizzy-achige versie van "The Pan Within"

Wat ik miste? een rits andere songs zoals "Don't Bang The Drums", de 2 zwartjes van de ritmesectie (en hun vertaling voor doven en gehoorgestoorden tijdens "Whole of the Moon")

Wat er wel was? Het speelplezier dat de mannen onder elkaar hebben, het maskergedoe tijdens "Kings of Kerry" en redelijk aangenaam concert.

Slante

Op hun my space staan er een paar clips van de nieuwe cd als ook deze fantastische improvisatie naar Bob Dylan's "Man Gave Names to All the Animals"



De Fabeltjeskrant

Hoe PC kan men zijn...


Ook kinderprogramma’s gaan mee met hun tijd.

In Nederland krijgt De Fabeltjeskrant er een allochtoon personage bij.
Personages als Meneer de Uil en Zoef De Haas verwelkomen weldra Fatima de Poes in het grote dierenbos. Zij is een kat van Arabische afkomst met een oosters accent.

De Fabeltjeskrant was ooit een populair programma op de Nederlandse tv en loopt nu in de theaters.
De makers wilden het aanpassan aan de moderne tijdsgeest, en ontkennen dat ze een poging doen om het concept politiek correct te maken.


Het is nu nog wachten op Pjotr de poolse bever en Nicolae, de roemeense ekster.

Onderweg

Proximus Moblog Picture



Ondanks de regen en vuile ramen, toch mooi kunstwerkje van de natuur. Zoiets kikkert me altijd op 's morgens vroeg, in de wagen, op weg naar de verre bestemming van de dag.

Seth Lakeman @ AB

Proximus Moblog Picture



Donderdag speelde Seth Lakeman in de Ancienne Belgique. Ik had hem vorig jaar in Dranouter gezien en was desdanig onder de indruk dat ik dit optreden maar meepikte... Tot mijn grote verwondering stond er buiten een massa volk te wachten om binnen te gaan. Die voornamelijk franstalige meute was er voor Ayo die in de grote zaal speelde.

Mijn bestemming lag een verdieping hoger: de AB club. Eerste opener van de avond was de australier Carus . Jonge gast met zijn gitaar, die er duidelijk plezier aan beleefde om op het podium te staan. Zijn enthousiasme sloeg duidelijk over op het publiek. Toch even in de gaten houden wat hij nog allemaal gaat doen.

Daarna was het tijd voor Marjan Debaene , al jaren een vaste naam in het vlaamse folkcircuit. Veel van gehoord, nog nooit gezien en veel moeite zal ik in de toekomst ook niet meer doen. Wat een cynisch kreng, zo erg dat het ongezellig werd. Ze kwam haar nieuwe cd "Wolfish times" voorstellen, geflankeerd door Alex Brack x op gitaar en Bert Embrechts (DLS) op bas. Het klonk wel allemaal redelijk maar haar bindteksten aaaaaaaaaaaarrrrrrgggghhhh. "Dit is de single, die heb je vast al eens gehoord als je rond 3u 's nachts naar de radio luisterde omdat je niet kon slapen", "Het volgende nummer is ook een single geweest, niet dat jullie die ooit gehoord of gekocht hebben..."this next song is about stalking, I like stalking... hmhm, in engeland vonden ze dat grappig, jullie blijkbaar niet" en zo nog een paar van die uitspraken.

Daarna was het tijd voor The Man himself en hij ontgoochelde niet. Dikke ambi van in het begin, stevige songs. Meer dan dat hoefde het niet te zijn. De eerste nummers speelde hij viool, na het wondermooie 'Lady of the Sea' werd die ingeruild voor een gitaar. Voor "Lady of the Sea" werd de band even op rust gesteld en werd de heerlijke vioolpartij prachtig uitgespeeld. Er speelde op de achtergrond een bandje of zo mee met de drumbeats, iets wat me naderhand meer en meer opviel dat er regelmatig iets meespeelde of iets te horen was, wat niet op het podium te zien was. Ik heb me er even aan geergerd, maar daarna weer volledig laten onderdompelen in het gebeuren.... 5 kwartier heeeeeerlijke muziek.

Wordt ongetwijfeld vervolgd op 29 april tijdens Dranouter aan Zee