Na de
inspanning van de voorbije dagen is het
weer tijd voor een rustiger activiteit: een
boottocht op de Doubtful Sound met overnachting.
’s Ochtends
trek ik me lui op gang om tegen de middag 20km verder te zijn aan het Manapouri
meer. Ik had dit mooie meer al van de andere kant gezien vanaf de Moturoa Hut,
maar het eerste boottochtje erover en de zon deden het me nog meer apprecieren.
Daarna
hadde we nog een busritje over de Wilmot pas om uiteindelijk aan de Deep Cove
van Doubtful Sound aan te komen en in te schepen. Smaller dan Milford Sound
(dat blijkbaar probleemloos in één van de armen van Doubtful Sound kan),
stukken rustiger (we waren alleen). Het maakt het alleen maar indrukwekkender. We varen tot in de First Arm waar we wat
kunnen kayaken en zwemmen in dit supermooie landschap. Daarna varen we verder
tot aan de Tasman Sea. Ondertussen blijven de met mos en bomen bedekte flanken
ons vergezellen. Aan de monding zien we de fonteintjes van 3 walvissen, waarvan er
eentje snel gaat lopen, maar moeder & kalf blijven rond ons hangen op
respectabele afstand. Niet dicht genoeg voor mooie foto’s en geen staartvin
momenten, maar toch indrukwekkend. Een paar albatrossen zweven vissend voorbij.
Dan zetten we koers naar een eilandje waar zeehonden liggen te zonnen en
kruisen we landinwaarts onze 2 walvisvriendjes opnieuw.
Ondertussen
had ik bij de soep kennis gemaakt met 2 engelse broers, een iers koppel en een
hollandse. Een groepje waarmee het wel klikte. ’s Nachts nog wat stargazing
terwijl we in de Crooked Arm voor anker lagen.
’s Ochtends
hing er weer een lage wolkenlaag die voor wat mystiek zorgde en het regenwoud
op de flanken nog wat mooier maakte. Onderweg kwamen we nog wat zwemmende
kuifpinguins tegen. Tenslotte gaan de Hall Arm in tot aan het einde, waar
moteren stil worden gelegd en iederen zeker 10 minuten stil is. Niks dan de
golfslag, de vogels en de watervallen zijn te horen en te zien. Een magisch
moment zoals er wel meer mogen zijn.
We volgen de omgekeerde weg terug over de kam
en het meer. Dan de Roadrunner in en rustig rijden tot in de Catlins. Een
rustig kuststreekje met rots & zandstranden vanaf waar regelmatig
dolfijnen, pinguins & zeehonden te spotten zijn, omgeven door weiden, bossen en heuvels. Ik slaap in Curio Bay op een camping bij een 2 stranden. Dolfijnen
waren ’s middags te zien aan de ene kant, soms komen er geelogige pinguins slapen
aan de andere kant. Ik nam genoegen met een mooie zonsondergang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten