Dag25: Road to Punakaika

Er zijn van die dagen dat het meezit. Ontbijten in ’t zonnetje met de gebulder van de zee op de achtergrond.  Een kort ritje naar Cape Foulwind, waar het allemaal wat grijs zat. Vandaar een leuke wandeling van een kleine 3 kwartier langs een vuurtoren en de kustlijn naar Tauranga Bay, waar een kolonie zeehonden thuis was. De panorama’s van de rotsen, de aanrollende golven waren (alweer) mooi. Zelfs in dit grijs. Bij de zeehonden brak de zon dan door. Je moest wat kijken tussen en op de verschillende rotsen, maar ze lagen overal, goed gecamoufleerd. Er waren ook redelijk wat kleintjes. De terugweg langs hetzelfde pad, bracht dezelfde mooie panorama’s maar dan in kleur...






Meer en beter en meer van hetzelfde tijdens de verdere rit naar het zuiden. Van Charleston tot Punakaika was een langgerekte “Ooooooooooooh” van bewondering. De kustlijn, de van honderdenmeters ver inrollende witte koppen van de golven, het breken van de golven op de rotsen en de kustijn, de zon daarop.....



In Punakaika was het nog 2 uur voor het hoogtij en ben ik de Pororari River Track op en af gewandeld. Een mooi pad langs de rivier (waarbij je de rivier wel degelijk ziet), maar vooral geniet van de verschillende bomen (vooral de Nikau palmen domineerden), mossen, paddenstoelen tegen een achtergrond van de rotsen van de kloof waarin de rivier ligt.




En dan uiteindelijk naar wat ik gister wilde: de Pancake Rocks & Blowholes. Kalkstenen rotsen die laagje per laagje opgebouwd zijn (gelijk een stapel pannekoeken) waarop de golven zich te pletter beuken en heerlijk mooi wit schuimend openbreken en rondspetteren. Op sommige plaatsen zetten ze zich dan nog verder in kloven waardoor er opeens uit een gat in de rots een pluim fijne waterdruppels gespoten komt. Heerlijk zicht!


Geen opmerkingen: