Met ietwat
kleine oogjes beginnen we aan dag 2 en Eli Creek, een zoetwater kreek dat ee n
paar miljoen liter per week in zee stort is heerlijk als bad bij gebrek aan
douche in het kamp. Het frisse water neemt je een paar honderd meter mee in
zijn strooom, gezellig drijven, afkoelen en afspoelen. En opnieuw, en opnieuw
en opnieuw.
Daarna
rijden we verder tot aan een scheepswrak. De Maheno moest eigenlijk naar Japan
gesleept worden, maar is in een storm losgeraakt en ligt nu te vergaan op het
strand, zo’n derde boven water, de rest bedolven onder het zand.
Na de lunch
gaan we naar de Champagne Pools, mijn hoogtepunt van de dag. Poelen in rotsen
waar de zeegolven overslaan en bruisen als.... champagne. Het prachtige
golvenspel, de hete zon op je huid en het gebruis. Prachtig!
Op de
terugweg stoppen we nog even aan Indian Head om het de vorm van het eiland
(120kmX35km) enigszins te bewonderen.
Na het eten
gaan we terug het strand op om van het lichtspektakel te genieten. Echt
prachtig hoe bijna 2 uur lang een onweer voorbij trekt een eindje over de zee
met een bijna continue gebliksem terwijl we met ons drankje in de hand liggen
te kijken, er af en toe een dingo voorbij geslopen komt en er alweer een
deuntje uit de auto schalt. Hoogtepunt van de avond zowaar, die zeker dat van
de dag overtreft.
Uiteindelijk
begint het dan toch te druppen en tegen dat het echt begint te genieten blijven
nog Macca, Chloe, Katie en ik op het strand over. Macca vindt er niks beter op
dan over het strand te rijden aan 20 per uur terwijl allerhande songs luidop
meegezongen worden... volgende hoogtepunt dus...
En om te
eindigen klaart de hemel op en kunnen we weer naar de sterren staren tot een
gat in de nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten