Dag11: Road to Napier

OMG!!! Waaat een rit vandaag!!! Amaaaaazing!!!!
Sorry voor de gemeenplaatsen....
Gisteravond had ik een half plan wat ik vandaag zou doen. Het fietstochtje liet ik al varen toen ik rond 4u wakker werd van het geplens op het dak van mijn bed. Ik zou wel eens vuil kunnen worden en daarr had deze seut geen zin in. Dan toch maar naar Wellington rijden? Of toch Napier?  Een blik op die ruwe kaart van één of andere campingketen trok weer mijn aandacht naar dat ene lijntje waar een caravan doorstreept was... De route van Taihape naar Napier. Dat lijntje bleef me intrigeren. Doen dus. 162km stond op het bordje in Taihape.. wel 140 ervan was het kwijlen, genieten, van de verbazing naar de andere streling van het oog rijden, stoppen, uitstappen, foto’ke maken, beseffen dat het foto’ke niet weergeeft wat je ziet en nog maar eens kijken...
In het eerste deel slingerde de weg zeg doorheen de heuvels, de ene groene vallei afwisselend met het andere panorama. Voor het eerst waren ook de schapen talrijk aanwezig. Aan de andere kant van de weg, die andere weidebeesten: de koeien.  Hier en daar een meertje, omgeven door grasgroene weiden, donkerder stukken, een bosje maar vooral een fantastisch weids zicht. De plateaus waren meer van hetzelfde maar dan vlak met een heuvelmuur als afwerking. Hogerop werden de weiden afgelost door bossen. Op en neer, glooiend, onderbroken door een rivier tot je weer wat lager was en het groen, iets minder steil de bovenhand nam. 4u heb ik erover gedaan, 10 auto’s gezien onderweg, genoten voor 100%. Ondertussen shuffelt de foon al het moois van God Is An Astronaut als soundtrack bij dit weergaloze ritje.
Dan volgenden er nog 10km langsheen wijngaarden en tenslotte nog een 12tal tussen de voorstadjes naar de zee.  En toen was het pas 13u..












Wat rondgewandeld in Napier en met 2 vragen iets voor 14u het I-site (info bureau) binnengestapt. Ja, er is een Art Deco tour over een paar minuten. Mij vlug ingeschreven en mee op rondleiding door heen dit stadje dat na de aardbeving in 1931 helemaal heropgebouwd is in Art Deco-stijl en er nog steeds zo staat. Ik had wat moeite met het accent van de gids “Maori” klonk als “Married”... maar leuke dingen gezien aan de gebouwen. 




En eigenlijk ben ik te snel geweest. Mijn 2de vraag was hoe het zat met Cape Kidnappers, een oord vol van Jan-van-genten, dat enkel bij laagtij te bezoeken is.... en het is laagtij op het einde van de middag... ik had dat dus beter vandaag gedaan en morgen voormiddag de Art Deco-route, want ik wil morgen door naar Wellington (4u rijden), dus die mooie beestjes zullen voor een andere keer zijn. Het zuidereiland lonkt...

Heb ik al gezegd dat de rit hierheen fantastisch mooi was????

Geen opmerkingen: