"Op hetzelfde moment was het alsof de tijd stilstond en de ziel van de wereld zich met geweld openbaarde aan de jongen. Toen hij haar zwarte ogen zag, haar lippen die aarzelden tussen een glimlach en stilte, begreep hij dat het belangrijkste en meest wijze deel van de taal die de wereld sprak en die alle mensen van de wereld in hun hart konden verstaan. En dat deel heette liefde, een gevoel dat ouder was dan de mensen en de woestijn, en dat desondanks altijd weer met onveranderlijke kracht de kop opstak waar twee blikken elkaar kruisten, zoals die twee daar bij de waterput."
uit "De Alchemist" van Paolo Coelho
3 opmerkingen:
Wow, earth to Nico, earth to Nico !!! En 't is nog niet eens vrijdag ofzo !
Nu nog Kahlil Gibran en we zijn d'er helemaal!
Verliefd Nico? Slag van de hamer? Met je hoofd ergens tegengeknotst?
Gewoon de kernwoorden van de alchemist. Pakkend en waarachtig...
of is het toch de eenzaamheid van de hotelnachten in Utrecht.
Een reactie posten