Op weg naar mijn hotelletje ( Ouwi met dank aan Liewil en Michael (zie hier ), maagje lekker gevuld met het lekkere vietnamese voedsel van restaurant Saigon, kwam ik langs de cinema (bios zeggen ze hier) City Movies. Even kijken wat er speelde, en warempel, 5 minuten later begon Babel , een film met Brad Pitt, Cate Blanchet en Gael Garcia Bernal en zowaar 7 keer genomineerd bij de Oscars.
Het draait vooral over misverstanden, toeval en de gevolgen. 3 verschillende locaties (japan, mexico, marokko), 3 verhaallijnen die uiteindelijk toch enige samenhang vormen (al is de japan-lijn toch wel wat vergezocht).
Er ziten prachtige panoramische shots in, leuke vondsten vanuit de leefwereld van het doofstomme japanse meisje, maar voor de rest.... De verhaallijn is pover, wordt ellendig lang gerokken en gaat uiteindelijk nergens heen en dat 141 minuten lang en een kwartier pauze omdat ze nog wat drankjes zouden kunnen verkopen. Cate Blanchet's personage ligt maar gewond op de grond te liggen, een toegetakelde (depressieve) Brad Pitt-personage probeert een ziekenwagen te regelen,... en ze groeien terug naar mekaar toe,... eind goed al goed. De stoute kutmarokkaantjes vergaat het een stuk minder en het mexico verhaal is ook euh... Positief is wel dat de buitenland politiek van Uncle Sam aan de kaak wordt gesteld: hun positie en overdreven reacties op "onbenulligheden" in de moslim wereld, alsmede de grenspolitiek met hun zuiderburen.
Als ik zo naar het nominatielijstje kijk: Best Directing (tja, Amores Perros was stukken beter), Editing (zat wel goed in elkaar), Music (sloot goed aan bij het gebeuren), Best Picture (not!), 2 keer best actress in supporting role (ook niet echt), Best Original Screenplay (not!), zou het wel eens een sof kunnen worden.
1 opmerking:
Volledig akkoord. Dit is typisch het soort film dat hoog scoort in oscarlijstjes en bij journalisten, maar qua geloofwaardigheid haalt deze fake film zero. De Japanse episode was wel amusant en de muziek was wel OK.
Een reactie posten