Gisteren ben ik voor de derde en laatste keer in't kader van TAZ naar Oostende afgezakt. Dit keer voor de Soirée Jazz.
Opener van de avond was 't kranige ketje Toots Thielemans (of Tiets Thoelemans zoals hij zelf grappend afsloot). 87 jaar jong, niet meer zo goed te been, maar als hij op zijn mondmuziekske blaast.... klinkt het nog altijd verdomd goed. Oke, hij blaast zoveel niet meer, maar hij is ook goed omringd en die mannen zorgen er met hun open doekjes wel voor dat het een genietbaar geheel wordt. Het hoogtepunt kwam ook op het einde: midnight cowboy & bluesette.
Daarna werden de stoelen geruimd en was het tijd voor iets compleet anders. Het Malinese Black Machine (band van Baba Sissoko), aangevuurd door Aka Moon. Veel percussie (tama en kalebas), een streepje ngoni, sax, drum en bas en de afrikaanse gezangen, dat waren de ingredienten voor het swingende spectakel gister. Op een drietal nummers na, klonk het echt heel goed en werkten de ritmes aanstekelijk. Later kwam Philippe Cathérine nog mee gitaarspelen, maar helaas werd zijn bijdrage serieus beperkt gehouden. Spijtig zo'n kerel in een bijrol zien. Later kwam Toots ook nog een nummer meespelen. Een paar muziekale duels later mocht hij het podium weer verlaten, maar hij werd de weg versperd door een 'gelanceerde Arno' die ook zijn mondmuziekske meehad en werd er nog een verdere jam ingezet. En hoe! iedereen werd gewoon meegesleept door deze gasten ! En Arno die Toots zowaar bijna een tong draait...
Misschien dat ik zondag The Chieftains laat voor wat ze zijn en na Ane Brun op Aka Moon & Black Machine blijf wachten... we shall see.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten