Mijn tweede TAZ-dag begon met een heel aangename verrassing: Steffie Van Cauter. Een spontane verschijning met muziek geïnspireerd door de jaren 20/30 met grappige teksten in't Frans, Duits en een of ander waas dialect ondersteund door accordeon, cello en drums (potten en pannen). Beetje arty-farty van stijl maar uiterst genietbaar !
Deel 2 van het avontuur was de nieuwe voorstelling van Wim Vandekeybus & Ultima Vez, "nieuwZwart". Het blijft een vreemd ding die moderne dans (in dit geval veelal gekronkel over de grond). Het was een soort scheppingsverhaal met muziek van Mauro. 't begint indrukwekkend met de dansers onder een soort van folie die als een golvende zee op en neer gaat. Die folie komt eigenlijk verschillende keren (en in verschillende vormen) terug en eigenlijk vond ik die stukken nog het meest indrukwekkend, hoe wervelend het op die manier gebracht werd en de dynamiek die er van uitging. Het was een bevreemdend en toch interessant spectakel.
Update: TAZoom over Wim Vandekeybus: hier
Deel 3 van de dag was Arno, die nog eens overdeed wat we in De Zwerver reeds gezien hadden en de vele kennissen die er die avond nog rondhingen. altijd leuk :p
Geen opmerkingen:
Een reactie posten