Hoe tijden veranderen...
Back in the old days, 1990, stonden we daar, in Leopoldsburg mee te schreeuwen vanaf de tarmac met the paranoiacs, henry rollins (wat een rare getattoeerde brulboei was me dat !), Billy Bragg (op zijn hoogtepunt !), The Buzzcocks (oudjes die er nog wel wat van konden), Faith No More (wat een energie en tijdens "Shoes" vlogen er 100-den schoenen op het podium, Magisch !).
Na The Cramps vertrokken er een deel met de laatste trein richting Oostende. Ik wou Nick Cave (wat een versie van 'The Carny'!!) zien en besloot te blijven. Ik had geluk. De Dierendonckjes nog tegen het lijf gelopen en lift rechtstreeks naar Middelkerke gekregen. Aankomst, kort na degene die trein genomen hadden.....
19 jaar later, zit ik naar de live stream van alweer een bere FNM te zien (nadat ik op een andere stream FCB zag onverdiend verliezen) en mag ik over een paar dagen naar een babyborrel in .... Leopoldsburg.
2 opmerkingen:
en... eerlijk wa is (was) er nu leuker?
Erbij zijn natuurlijk. Maar toen was het maar 1 dag en 1 podium. Nu zijn de interessantste groepen gespreid over verschillende dagen en met wat tegenslag op hetzelfde moment.
't prijskaartje is ook niet meer navenant en mijne fysiek na cactus/kneistival/klinkers/TAZ/dranouter/Paulus niet meer wat het zou moeten zijn :p
Een reactie posten