Oke, tis officieel: "Ik ben niet meer mee."
Ik ben daarstraks richting Kneistival getrokken met de overtuiging dat Barbie Bangkok de groep was met de kinderen van Kama. Niet dus. Geen Geoffrey Burton op gitaar, wel de nieuwe gitarist van Arno en Arsenal (tiens, derde keer op drie weken). Stevige set, aangenaam zonder meer. De bassiste trok wel mijn aandacht :p
Daarna was het aan het Level 42. Gezien het debacle van een paar jaar geleden op de burg was ik zeeeeeeeeeeer sceptisch op voorhand. Ten onrechte. Mark King had weer zo'n belachelijke gitaren met lichtjes mee, maar die flikkerden al niet meer op het ritme van wat hij speelde. Leuke greatest hits set, maar die hoge stemmekes neigen niet echt naar het meebrullen. Voeg daar nog paar druppels regen bij....
Bij deze even vragen aan iedereen die daar staat met een paraplu: "je belemmert het zicht van degene achter u. Het hoog houden van de paraplu maakt dat alleen maar erger". Een kruistocht in onze kijkrichting verbeterde het ongemak. Er zijn nog begrijpende zielen op deze aardbol. Waarvoor dank.
Rest nog een blaam voor de organisatie. Voor 30 lege bekers/flesjes kan je een T-shirt krijgen (Recyclage/Groen Doen is al jaren in). Mooie T-shirts zelf. Maar zorg dan verdorie voor een deftige voorraad. Maandag waren er geen meer naar het einde van de avond, vandaag ook al niet. Een handgeschreven bonneke voldoet voor een van de volgende dagen, waarna ze ongetwijfeld terug uitgeruild zullen zijn.
Volgend jaar 25 jaar Kneistival..... benieuwd naar wat ze dan zullen brengen van leuke dingen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten