Ik ben woensdagavond eerder onverwacht in de Magdalenazaal beland, alwaar Krakow en Phosphorescent speelden. Niet echt ten dans, maar ...
Krakow deed me helemaal niks. Phosphorescent daarentegen was een aangename verrassing. Ik had al goede dingen gehoord over hen nadat ze vorig jaar de zondag van 't Cactusfestival geopend hadden, maar nu kon ik met eigen ogen/oren vaststellen dat de positieve verhalen waar waren. Ik was vooraf toch enigszins wat bevreesd omdat zijn laatste cd 'To Willie' een ode aan Willie Nelson is, ongetwijfeld een grote country meneer in de VS, maar .... (Jazz Middelheim zou hem afgewimpeld hebben dit jaar). In elk geval, ze brachten mooie muziekjes met subtiele tierlantijntjes, een beperkt gebruik van pedalen en draaiknopjes ter vervorming van de normale klanken (gelukkig niet overmatig) en bij momenten geweldige harmonieuze zang (ja, ik val voor ne keer voor de harmonietjes) en bij wijlen heerlijk losgehen. Meer moest dat niet zijn.
1 opmerking:
aha nico valt voor harmonietjes!??
dé kans voor the Jayhawks!
Een reactie posten