Het was alweer een jaar of 2 geleden, maar gister was het eindelijk weer zover: Steve Wynn & The Miracle 3 zijn in het land ! Veruit de bende die ik het meest gezien heb. Soms meerdere keren op dezelfde tour, om niet te zeggen 2 dagen mekaar. Waarom? Omdat ze goed zijn live en omdat er de nodige variatie is van concert tot concert.
Nu zijn ze hier om de nieuwe CD voor te stellen. Aangenaam stevig ding dat alsmaar groeit. De zang live, klinkt zoals op de CD (ietwat eigenaardig) maar voor de rest is alles er. Een stevig doormeppende Linda op drums (dat jaguar toptje grrrr), Jason Victor die soleert alsof het een lieve lust...
Hoogtepunten: No One Ever Drowns, Death Valley Rain, Amphetamine (even schrikken, na amper een uur al beginnen met de bissen, maar dat werd ruimschoots rechtgezet). Eerste bisronde eindigde met Halloween (Wat een versie!) en Days of Wine and Roses. Daarna volgde nog een tweede ronde van Steve solo.
Alles samen weer 1u45 genieten van begin tot eind. Morgen in de bota en hopelijk is het publiek dan uit zijn maandagse slaap (enkel bij de bissen kwam het helemaal los).
Anne Clark
Geweldig avondje gisteravond in de Vooruit ! Na een prachtige instrumental, begon het concert meteen met 'Killing Time'. Belachlijk was wel dat de meneer van de PA de schuiver van haar micro pas halverwege het nummer vond. Na nog een klassieker was het tijd voor rustiger en nieuwer werk. Mooi en net toen dreigde weg te zakken werk 'Heaven' ingezet. Een serieus gewijzigde versie dan de plaatversie, maar daar komen we dan ook voor. Van dan af werd het tempo geregeld de hoogte in gejaagd en viel het op hoe "breed" en "monumentaal" de muziek wel klonk, niet in het minst te danken aan de cellist (electrische cello natuurlijk). Na een spetterend 'Our Darkness' (wat een gejam van de gitarist en keyboard speler !) en het prachtige 'Full Moon' was het tijd voor de bissen, met het korte en snelle 'Sleeper in Metropolis' in de tweede bisronde als orgelpunt. 1h45 pure fun !
Daarvoor moch Luna Twist openen. Het begin hebben gemist omdat de rij nogal lang was en we dan maar een lekkere Grimbergen van't vat prefereerden in 't Vooruit Kaffee. 'Look Out' werd gespeeld kort nadat we binnenkwamen. Stevige versie, al kwam Alain Tant's puberale podium act nogal zielig over. Maar klinken deed het ! Geldt eigenlijk ook voor de rest van de set. Afgewerkte sound, maar echt overkomen deed het niet helemaal. 'African Time' werd als slotnummer lang uitgesponnen, maar Blanchart liet zich volledig gaan :p
Beeld van de avond blijft toch hoe cool/koel Anne Clark voor het scherm van voor het drumstel stond (iemand idee wat daar het nut van is?) met opgegeven hoofd terwijl de rest van de band ongelooflijk aan het freaken was. Yeah !
Daarvoor moch Luna Twist openen. Het begin hebben gemist omdat de rij nogal lang was en we dan maar een lekkere Grimbergen van't vat prefereerden in 't Vooruit Kaffee. 'Look Out' werd gespeeld kort nadat we binnenkwamen. Stevige versie, al kwam Alain Tant's puberale podium act nogal zielig over. Maar klinken deed het ! Geldt eigenlijk ook voor de rest van de set. Afgewerkte sound, maar echt overkomen deed het niet helemaal. 'African Time' werd als slotnummer lang uitgesponnen, maar Blanchart liet zich volledig gaan :p
Beeld van de avond blijft toch hoe cool/koel Anne Clark voor het scherm van voor het drumstel stond (iemand idee wat daar het nut van is?) met opgegeven hoofd terwijl de rest van de band ongelooflijk aan het freaken was. Yeah !
Labels:
Anne Clark,
luna twist,
vooruit
Black Keys
Een van de cd's van het voorjaar voor mij was "Brothers" van The Black Keys. Zonder nadenken had ik dan ook een ticket gekocht toen ik wist dat ze naar de AB kwamen.
Helemaal ongelijk had ik niet. Het duo werkte zich met superleuke riffen en stevig drumwerk doorheen de set. Vuiler dan Blood Red Shoes, muzikaler dan Black Box Revelation, iets minder bluesy dan op plaat. Rondom mij en met mij werd er duchtig op meegeknikt, de ene keer al wat heviger dan de ander. Halverwege de set kwamen een toetsenist en bassist het tweetal vervoegen, maar veel brachten die m.i. niet bij. Afgesloten werd er weer met zijn tweetjes. De ene al wat meer badend in het zweet dan de andere....
Het was een goed optreden, maar de verwachte explosie, de kick-in-the-ass bleef uit.
Helemaal ongelijk had ik niet. Het duo werkte zich met superleuke riffen en stevig drumwerk doorheen de set. Vuiler dan Blood Red Shoes, muzikaler dan Black Box Revelation, iets minder bluesy dan op plaat. Rondom mij en met mij werd er duchtig op meegeknikt, de ene keer al wat heviger dan de ander. Halverwege de set kwamen een toetsenist en bassist het tweetal vervoegen, maar veel brachten die m.i. niet bij. Afgesloten werd er weer met zijn tweetjes. De ene al wat meer badend in het zweet dan de andere....
Het was een goed optreden, maar de verwachte explosie, de kick-in-the-ass bleef uit.
Oh Carolina
Gister was het feest voor de medewerkers van LL. Wat Cava, wat hapjes, wat cava, wat cava en wat muziek. Maar wat voor muziek !
Carolyn Wonderland was de naam en het optreden (als voorprogramma) veel te kort. Een stem die naar Janis Joplin neigt, gezeten op een stoeltje, de enige prachtige gitaarriff na de andere losjes uit de pols toverend.... geflankeerd door toetsenist & percussionist. Steengoeie covers van Janis (what good can drinking do) en Bob D, afgewisseld met eigen werk (denk ik toch). Haar gezichtexpressie en hoe ze opgaat in de nummers die ze brengt. Zalig !
Bluesrock zoals we het graag hebben.
Maandag met zijn allen naar de Bananapeel zou ik zeggen, tenzij je meegaat naar The Black Keys natuurlijk :)
(check ook Miss Understood)
Daarna was het tijd voor Carolina Chocolate Drops. Een 3tal die met viool, gitaar, banjo en euh fles Country-achtige zwarte muziek brengt. Meeslepend bij momenten (enorme response van het publiek), maar ik was nog iets teveel onder de indruk van het voorprogramma om er in mee te gaan.
Carolyn Wonderland was de naam en het optreden (als voorprogramma) veel te kort. Een stem die naar Janis Joplin neigt, gezeten op een stoeltje, de enige prachtige gitaarriff na de andere losjes uit de pols toverend.... geflankeerd door toetsenist & percussionist. Steengoeie covers van Janis (what good can drinking do) en Bob D, afgewisseld met eigen werk (denk ik toch). Haar gezichtexpressie en hoe ze opgaat in de nummers die ze brengt. Zalig !
Bluesrock zoals we het graag hebben.
Maandag met zijn allen naar de Bananapeel zou ik zeggen, tenzij je meegaat naar The Black Keys natuurlijk :)
(check ook Miss Understood)
Daarna was het tijd voor Carolina Chocolate Drops. Een 3tal die met viool, gitaar, banjo en euh fles Country-achtige zwarte muziek brengt. Meeslepend bij momenten (enorme response van het publiek), maar ik was nog iets teveel onder de indruk van het voorprogramma om er in mee te gaan.
Er zijn zo van die dagen
En gister was er ze ene. Toen Gijs vorige zomer verongelukt was, speelden ze een accoustische versie van "Time of Your Life" van Green Day tijdens de mis. Een herinnering die blijven hangen is.
Gister was er de "sluitingsavond" van de cantine waar we regelmatig samen aan de toog stonden.
's Ochtends hoorde ik op StuBru voor het eerst sinds lang dat nummer nog eens...
De rest van dag dwaalden mijn gedachten weer regelmatig af.....
Gister was er de "sluitingsavond" van de cantine waar we regelmatig samen aan de toog stonden.
's Ochtends hoorde ik op StuBru voor het eerst sinds lang dat nummer nog eens...
De rest van dag dwaalden mijn gedachten weer regelmatig af.....
Boring At The Sea
Vervelend was het geenszins gisterenavond in De Zwerver. Blood Red Shoes speelden ten dans en deden dat alweer met verve. Stevige Rock 'n' Roll, goeie samenzang en het betere werk met de lichtjes. Party time dus en dat op een zondagavond....
'Boring At The Sea', 'Say Something, Say Anything', 'I Wish I Was Someone Better' en 'Heartsink' maakten deel uit van de denderende trein die doorheen de zal schoot. Heerlijk !
'Boring At The Sea', 'Say Something, Say Anything', 'I Wish I Was Someone Better' en 'Heartsink' maakten deel uit van de denderende trein die doorheen de zal schoot. Heerlijk !
Not Bruges Central
In het ... euh ... kader van Brugge Centraal is er ook "This is not Bruges Centraal" waar deel jongeren een installatie in een container brengen. Sommige hebben een hoog WTF gehalte, maar anderen vond ik aangenaam:
- 'I Live Here' van Karel Verhoeven: vluchteling en bananendozen met grappig veiligheidsfilmpje als in vliegtuig. 't filmpje maakt de voorstelling eigenlijk
- 'Public Paintings' van Tom Poelmans: meer druk dan schilderkunst, maar mooie kleuren en patronencombinaties
- "The Curious Shadow' van Sandy Claes & Daan Wampers: Ietwat vreemd want je wordt gefilmd en geprojecteerd maar er lijkt ook ander volk aanwezig te zijn. Curieus...
- "Still We Live Between Concrete Walls" van Nele Fack & Stijn Deprez: ietwat in het verlengde van Dj's vs Vj's. Een wolkenkrabberlandschap wordt "bewerkt" met licht, stralen, projecties & muziek.
In het passeren ben ik ook eens binnnengesprongen in de AbsoluteArtGallery op den Dijver waar, echt niet Brugge Centraal gewijs, Karel Meersman zijn cartoons tentoon stelt. Echte mooie en grappige werken ivm de olieramp in de Golf van Mexico, Belgische politiek, beroemde mensen (arno, clint eastwood, Kowlier, ...)
- 'I Live Here' van Karel Verhoeven: vluchteling en bananendozen met grappig veiligheidsfilmpje als in vliegtuig. 't filmpje maakt de voorstelling eigenlijk
- 'Public Paintings' van Tom Poelmans: meer druk dan schilderkunst, maar mooie kleuren en patronencombinaties
- "The Curious Shadow' van Sandy Claes & Daan Wampers: Ietwat vreemd want je wordt gefilmd en geprojecteerd maar er lijkt ook ander volk aanwezig te zijn. Curieus...
- "Still We Live Between Concrete Walls" van Nele Fack & Stijn Deprez: ietwat in het verlengde van Dj's vs Vj's. Een wolkenkrabberlandschap wordt "bewerkt" met licht, stralen, projecties & muziek.
In het passeren ben ik ook eens binnnengesprongen in de AbsoluteArtGallery op den Dijver waar, echt niet Brugge Centraal gewijs, Karel Meersman zijn cartoons tentoon stelt. Echte mooie en grappige werken ivm de olieramp in de Golf van Mexico, Belgische politiek, beroemde mensen (arno, clint eastwood, Kowlier, ...)
Abonneren op:
Posts (Atom)