Aangenaam concertje gister van Mary Black. Het voorprogramma van dochter Roisin/Rose kon me minder boeien, de heather nova achtige sirene kreetjes gingen haar minder af. Wel een goede stem, maar aan de songkeuze kan nog gewerkt worden.
Moederlief dan, wat een stem en présence. Boenk erop met de opener 'No Frontiers", verder grasduinend doorheen haar collectie mooi liedjes: "Don't Say Okay", "By The time It Gets Dark" en een innig mooi versie van "Columbus" net voor de pauze.
Youtube'ke met dezelfde band die ze nu bijhad (2 engelsen, 2 ieren)
Na het duveltje, kwamen nog meer mooie momenten: eens te meer "Song for Ireland", die me terug deed denken aan mijn 5-daagse in juni en ging het tempo wat de hoogte in met "Carolina Rua" en 'Katie". Bij de bissen een mooie versie van 'Moon River" en het obligate 'Only A Woman's Heart" met Roisin.
Enige vorm van kritiek waren de rasmuzikanten, het klonk veelal iets te gladjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten