Met grote verwachtingen trokken we richting de Lotto-arena. Jack White speelde met de mannen en het rockte hard. Afgetrapt werd er met "The Hardest Button To Button", meteen gevolgd door "Sixteen Saltines". Een duo dat kan tellen, en toch. Het klonk luid, chaotisch en je werd niet meegesleurd in het optreden. Kwa klank beterede het wel maar het bleef allemaal vrijbljivend, ondanks het feit dat de mannen zich uitsloofden. Het gevoelen was wederzijds, want JW zei ergens al in het begin "Every night we keep a contest for the most quiet audience" ...
Eigenaardig genoeg vond ik de meest aangrijpende stukken die waarin de piano de hoofdrol had. Het bleef op en af rollen tot er afgesloten werd met "Seven Nation Army" wat nu ook had gehoeven ... Al bij al een leuk concert, maar de verwachtingen lagen hoger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten