't was nog winter, 't was nog koud, 't regende nog toen ik op een woensdag naar Moerbeke-Waas reed, in plaats van naar Wingene. 't was nog donker en het opspattende water en de vele trucks maakten dat het niet leuk rijden was langs die N49. Maar op die eindbestemming wachtte iets leuks of beter iemand.
De afrit gevonden, de korte bochtjes genomen, maar het huis stond niet waar de routeplanner het aangaf. Na verder gesjees langsheen een rechte baan, dwars door de velden, met onverwachtte 90 graden bochten, lag daar opeens zowaar iets dat op een dorpskern geleek. Daar moest ik zijn. Huisnummer 12. Briefje aan de voordeur: "'t is langs achter te doen". Op naar achter... schuifdeur open... twijfelend zoeken, wie is hier de man des huis, alias de organisator, de onbekende. Een paar bekende gezichten, een rare snuiter met dito hoofddeksel, ach daar is hij.
Handje geschud, me voorgesteld, mijn frank weer opgeraapt. Die rare snuiter die "Hi" zei, was natuurlijk de hoofdbrok van de avond.
Daar zaten we dus, met zijn 30'en bij Dirk in de living. Pintje uit de frigo, of Piraatje vanop het terras. Ondertussen was de man een boterhammetje aan het smeren in de open keuken.
Maar eerst Bram Moony uit Ardooie, een ander gat tevelde. Leuk gitaarspel, goed gebruik van loops en toestanden, tekstueel valt er nog wat aan te schaven, maar leuke opener.
Even de keel smeren en dan was het tijd aan de man die de avond ervoor nog op het podium van de AB stond: Chuck Prophet. Gedurende iets meer dan uur bracht hij in deze intieme setting een bloemlezing uit zijn oeuvre, ondersteund door de nodige verhalen (niet gespeend van enig humor(opnemen in Mexico City met het nodige uitvallen van de electriciteit). Wat improviserend, 'New Years Day' aborterend wegens vergeten teksten. Nummers die niet vervelen noch kaal klinken ondanks dat er gewoon 1 man en zijn gitaar zijn (en loops en toestanden).
Een leuk muzikaal avondje, die me doet uitkijken naar zijn passage (met band) in Den Trap in Kortrijk.
Achteraf met zijn allen weer dat keukentje in, handje schudden met de man, cd'tje laten tekenen en nog babbeltje doen. Meer moest dat niet zijn.
en dan terug de, gelukkig, drogere nacht in, richting een ander huis, het mijne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten