Vorige donderdag was het weer het jaarlijkse Guinness-feest. T.t.z. Saint Patrick's Day, nationale feestdag van het mij geliefde Ierland, land in crisis, maar met regering na verkiezingen. Het heerlijke groene eiland... zucht, nog een paar weken :p
Zoals de traditie het dicteert, ga ik die dag met vrienden een Guinness (of 2) drinken. Dit jaar kozen we opnieuw voor de heropende Ierse pub op de Burg. Ik was er rond 21u en druk druk druk. Eerste stout besteld, plaatsje aan de (boven)bar gekozen, bandje luisteren... en even later kwam het bericht: "No more Guinness, No more Kilkenny"... Zowaar een café zonder bier... Lange leve Bobbejaan!
Dan toch maar naar de andere bar aan't St Amandsplein waar we vorig jaar ook waren (toen enigszins ontgoocheld over de band de er speelde, nogal soul gericht). We kwamen binnen tijdens de "Irish Rover" dus de sfeer zat meteen goed en ze hadden "the black stuff"!
't werd een gezellig avondje, waarin vooral de entertainer van de avond het moest ontgelden. Iemand die volgens zijn visitekaartje terug te vinden is als "Muiske Ratonchico" op facebook. Hij speelde verre van slecht en was uitstekend geëquipeerd, maar kon blijkbaar niet om met het gepraat in de overvolle zaak. Zo waren zijn bindteksten "en dan nu blablabla van tureluut" (woordelijk). Vele nummers werden luidkeels meegezongen, maar genieten leek hij niet te doen...
Slainte !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten