Zaterdagochtend, terwijl ik gaan winkelen was, gsm thuis op tafel zoals het hoort, had ik een gemist telefoontje van Olivier. Geen bericht, dus niks dringends,... Hij zou wel in het land zijn (ipv in Laos), afspreken doen we later wel...
Een uurke later, terwijl ik boven bezig was, een sms'ke... van Maria, ex-collega uit Dublin:
"Donde estas? calling in on Brugge...ahi en 15 minutos..."
of hoe je hart plots kan gaan sneller slaan...
Olivier, Na, Michael en Maria waren op weg! Van Maria was het zeker anderhalf/2 jaar geleden dat we elkaar gezien hadden en ik had de avond ervoor nog foto's van mijn ierse tijd bekeken... toeval?
Vlug gebeld, proberen uit te leggen waar ik woonde en na een tweede telefoontje en wat meer uitleg stonden ze voor de deur. Een hartelijk weerzien !!
Later richting stad gewandeld, genoten van het winterzonneke, al had Na (Loatiaanse) het bitterkoud. Een gluhweintje bracht redding.... Eentje maar, want ik moest 's avonds nog volleyballen en met de controles dezer dagen....
In elk geval, ik heb genoten van mijn onverwacht gezelschap, en ben breedlachend richting Wingene gereden, daar hebben we leider Knack de eerste nederlaag van het seizoen toegediend.
's Zondags nog breder lachend wakker geworden. 't leven kan mooi zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten