Laos (2): Vientiane

Vientiane is de hoofdstad van Laos, bevolking ongeveer 200.000, gemiddeld salaris 100 USD/maand.

valuta is de lao kip (gene last van de bird flu) en 1 USD = 10.800 LAK. De meeste gebruikte briefjes zijn die van 20.000, 10.000, 2.000 en 1.000 (de laatste 3 zijn blauw en ongeveer even groot). Dit betekent dus dat als 100 USD wisselt, je ergens tussen 3 en 8 cm geld hebt. Heel discreet :)

Olivier stond me op te wachten op de luchthaven. Nadat de chauffeur van uxo lao de reserve sleutel had gebracht konden we ook het centrum in (jaja, buitengesloten). Eerste indruk: veel brommerkes en voor de rest een gezellig provinciestadje, de belangrijkste wegen zijn in asfalt, de zijwegen gezellige verharde hobbeltjes. overal eetkramertje, vele tuk tuks, brommertjes, fietsers en eetstalletjes. Gezelligheid troef dus.

Oli's huis is zowat 5km buiten het centrum aan de oever van de Mekong. Prachtig groot huis in hardwood, en schitterend zicht natuurlijk. 's middags heb ik gewoon wat rondgezworven en paar tempels bezocht. God van dienst is ene Boeddha en er zijn meer tempels hier dan wij kerken hebben. Tempel in het Lao is "Wat". het zijn hier dus allemaal watjes :) Uiteindelijk lijken al die plaatsen op elkaar, maar het is leuk om er wat rond te hangen en er wat proberen te spreken met de oranje mannetjes: monikken (al dan niet in opleiding).

De eerste avond er al meteen geweldig ingevlogen: het tweede concert van het jaar in Vientiane... in het kader van de vredesakkoorden met Thailand kwam de thaise pop rock-er Sek Loso spelen in iets dat op Flanders Expo moet lijken. Ongezelligheid troef, maar kom... de zaal bleek ingedeeld in 2 delen: een centraal zittend gedeelte (68.000 LAK) en de buitenrand rechtstaand (48.000 LAK). De eerste songs waren afschuwelijk slecht, zo van de gemeende zeemzoete liefdesliedjes.... We hadden al zoiets van hmmmmm.... De lao zijn komen kwa grootte ongeveer tot mijn borstkas, klein dus... sommigen hadden in het zittend gedeelte er niet beter opgevonden dan 2 van die terrasstoelen op elkaar te plaatsen om hoger te zitten en beter te kunnen zien... totdat de politie (en zalige schijtgroene uniformen) ingreep. (ja, politie in de rol van steward). Bleek dat eerste gedoe het voorprogramma was (mijn Lao is nogal roestig).

Toen uiteindelijk Sek Loso began... een gekrijs van jewelste,... een storm naar voren (met de stoeltjes mee) iedereen op de stoel en maar wuiven en meezingen. de politie heeft nog pogingen gedaan om iedereen terug op zijn plaats te krijgen (volgens sommigen zelfs met die van die elektrische matrakken), maar geen avance...

----- intermezzo: voor de zomer zijn er zo'n 30 bars gedwongen geweest om te sluiten omdat de "interactie" tussen de falangs (westerlingen) en lao er te "intens" werd er en de dat de lao jeugd werd meegezogen in het westerse verval van waarden. zie ook Laos (1). Dat zou een ongeschreven regel zijn die prostitutie moet tegengaan. veelal eerder afspraken tussen wacht van een of ander hotel en de politie. -------

Dit gedrag was voor de aanwezige expats dus een grote verrassing... Na een tijdje ging ook iedereen (en wij dus ook) van de buitenkant ook maar naar binnen toe en hebben we ons gepositioneerd tussen paar van die stoelengroepen in. heerlijk om die bezig te zien. t moment dat er ergens dichter een opening was, iedereen van die stoel, stoelen vooruit, iedereen terug op de stoel. Zo had je een constante golfbeweging in het gebeuren... iedereen bleek zowat alle teksten te kennen van deze thaise ster. Ambi troef dus. twas wat afgelikte pop rock maar zeker het beleven waard. check it out: SEK LOSO. (in april was er sergent garcia, damn).