- Douglas Firs mochten openen maar deden dit nogal aarzelend. Als je niet weet wat vertellen zwijg je beter tussen de nummers. Echt beklijvend deden ze muzikaal ook niet.
- Billy Bragg volgde en deed dat stukken beter. Zijn zwakke nieuwe CD liet hij grotendeels links liggen, veel parlando over de US en niks over de toen pasgeboren britse royal baby (waar ik wel wat van verwacht had). Maar veel ouwe songs dus, iets minder snedig dan voorheen, maar best te pruimen
- 't Hof van Commerce werd uitgeregend op zaterdag.
Dan was het tijd voor het gezelligste terras van Brugge: Vama Veche in den botanieken hof.
- Op woensdag: Dans Dans was zeer bezwerend en meeslepend ! Toch in de gaten te houden.
- Op donderdag was het Brugge boven met Soviet Grass. Die toonden alweer wat voor stevige band ze zijn (al leunt die zanger almaar dichter aan bij Jim Morrison) en verdienden ze terecht hun plaats of de Cactusconcertlijst. Soldier's Heart klonk ook aanstekelijk onder de stralende zon. Low Vertical stak helaas zwaar tegen, ik heb ze al beter gezien.
- Op vrijdag klonken vooral die van Black Flower meeslepend.
- Submotion Orchestra & the Brandt Brauer Frick Ensemble konden met hun akoestische dubstep mij totaal niet bekoren, Al was het eens iets anders om als frontstage medewerker de boel te bezien
- Soviet Grass deed het geheel van de week ervoor dik over. Cajun Moon volgde braafjes
- The Four Unusual Friends (Bollaert & Co) hadden dan weer een te braafjes op hun stoeltjes gezeten publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten