LL'13

't was koud, 't was nat, 't was een matig programma en we hebben't geweten. Op vrijdag moest ik niet werken, Girls In Hawaii klonken met te mak om me helemaal mee te slepen. Misschien toch eens die CD beluisteren om te horen waar die lovende recenties vandaan komen. And So I Watch You From Afar en Delvis heb ik gemist omdat ik aan't socializen was. Daan stoorde niet echt op de achtergrond. Squrarepusher wel, dan maar richting zaal voor Amen Ra. Hard, stevig, goede gitaren, maar waarom schreeuwt die zanger zo terwijl hij tijdens de soundcheck zo schoon zong?

Op zaterdag had ik de vroege shift. Spectors klonken aanstekelijk, Steak nr 8 sloot kwa geluid wat aan bij Amen Ra, SX kreeg bitter weinig repsons. The Horrors vond ik echt goed, vertrekkend van Joy Division verkennend langs verschillend paden. Duidelijk iets dat ik beter moet leren kennen. Aan de zaal was er geen doorkomen aan voor Jacco Gardner & Compact Disk Dummiers. Jesse Ware dan maar. Aangename verrassing. Soulmadame ten voeten uit, goed het publiek bespelend en duidelijk meer in haar mars dan die hitjes. Het was ook het enige moment dat de tent vol stond. Max Romeo bracht me iets te stereotype reaggae, al kon hij de aanwezigen wel bekoren. A Place To Bury Strangers waren hard, keihard, Hypnotiserend met die strobo die net voor de drum stond. Nog eens te bekijken op een wat nuchterder moment.

Op zondag werkte ik de late shift. Het einde van Dez Mona meegemaakt en verrassend goed bevonden (na eerdere slechte beurt). Blaudzun was ook goed bezig (al snap ik de Placebo referentie van Shanah niet). De rest is aan mij voorbij gegaan wegens aan het werk. Trixie had wel precies terug haar stem die ze op Gent Jazz kwijt was. en dan was er de afterparty .... Wat Niels & Klaas in de vroege uurtjes brachten ... me mucho like !!!!! Euforisch gewoon eindelijk nog eens paar uur rockparels te horen.

Zomermodus (2)

Dan volgde een uitstapje naar de Lokerse Feesten met Avd & haar ventje voor wat eigenlijk een avondje LeffingeLeuren is:

• Donavon Frankenreiter opende heerlijk onder de warme zon met paar leuke nummers en wat gesoleer. 
• SeaSick Steve bekoorde enorm met zijn blues, al begin ik de show al wat te kennen. muzikaal blijft het genieten.
• Arno klonk zuiver, maar veel nieuwe nummers van de laatste CD die ik niet te pruimen vind.
• Damien Rice schoot de hoofdvogel af met een zeer goed optreden. Beetje wispelturig en gesloten, gelukkig veel losser op het einde, maar 't was genieten :) 

Op zaterdag deden we de bar op Benenwerk bij Radio Moderne. 't swingde de hele avond, 't was zeeer druk en eigenlijk geen tijd gehad om op te kijken ....

Een cactus-evaluatie,  benenwerk-evaluatie en etentje met ex-collega's en fietstoch met de ex-WIVO-maatje later, was het tijd om mijn kop nog eens in Oostende te tonen met de Paulusfeesten.

• Dead Elvis & His One Man Grave was origineel en boeiend voor ongeveer een kwartiertje
• Kings of Pop deden hun naam eer aan. Pop it was. Mij net iets te glad
• DJ Zaki draaide mij iets teveel beats om interessant te zijn.

en dan ging de riem eraf en werd er gerust.
Geen vuurwerk, geen reienfeesten, een halfslachtig poging op de Katelijnefeesten. Wel nog leuke tuinfeesten bij Lieven en Els & Koen.

Het open monumenten weekend bracht een leuke fiesttocht langsheen de bisschoppendreef, kasteeltje Ter Spijker, kasteeltje van Male en kasteel Ten Berghe, een boottochtje van de Carmerbrug naar de Beenhouwersbrug, een tentoonstelling van Alex Kindt bij Espace LuLu  en een fietstochtje langsheen het groen van 't Brugsche Noorderkwartier.

Zomermodus (1)

Waar waren we gebleven? Na Kneistival kwam Klinkers:

• Douglas Firs mochten openen maar deden dit nogal aarzelend. Als je niet weet wat vertellen zwijg je beter tussen de nummers. Echt beklijvend deden ze muzikaal ook niet.
• Billy Bragg volgde en deed dat stukken beter. Zijn zwakke nieuwe CD liet hij grotendeels links liggen, veel parlando over de US en niks over de toen pasgeboren britse royal baby (waar ik wel wat van verwacht had). Maar veel ouwe songs dus, iets minder snedig dan voorheen, maar best te pruimen
• 't Hof van Commerce werd uitgeregend op zaterdag.

Ondertusse nog wat "gebeachvolleyed" in de Bijeenkomst in Sijsele. Brugse Zot galore !

Dan was het tijd voor het gezelligste terras van Brugge: Vama Veche in den botanieken hof.

• Op woensdag: Dans Dans was zeer bezwerend en meeslepend ! Toch in de gaten te houden.
• Op donderdag was het Brugge boven met Soviet Grass. Die toonden alweer wat voor stevige band ze zijn (al leunt die zanger almaar dichter aan bij Jim Morrison) en verdienden ze terecht hun plaats of de Cactusconcertlijst. Soldier's Heart klonk ook aanstekelijk onder de stralende zon. Low Vertical stak helaas zwaar tegen, ik heb ze al beter gezien.
• Op vrijdag klonken vooral die van Black Flower meeslepend.

Op vrijdag was het ook weer klinker-tijd:

• Submotion Orchestra & the Brandt Brauer Frick Ensemble konden met hun akoestische dubstep mij totaal niet bekoren, Al was het eens iets anders om als frontstage medewerker de boel te bezien

Een mosselfeest, een 3-tal BBQ's en een Iers bezoek later waren er dan klinkende kroegen:

• Soviet Grass deed het geheel van de week ervoor dik over. Cajun Moon volgde braafjes
• The Four Unusual Friends (Bollaert &  Co) hadden dan weer een te braafjes op hun stoeltjes gezeten publiek.