Er zijn weinig artiesten die ik meermaals per jaar zie, of het is Steve Wynn, maar da's dan meestal 3 keer die ene week dat hij in België speelt... Maar nu ben ik voor de derde keer op een jaar tijd naar Ben Howard geweest. Er is veel gebeurd sinds hij vorig jaar in november in De Zwerver speelde, zelfs sinds ik hem in Tourcoign gezien heb dit voorjaar. Meneer mag ondertussen in de grote zalen spelen en hij doet dat meer dan goed, getuige zijn passage in Cirque Royal indachtig....
Er werd sober afgekickt met zijn nieuwe 'Esmeralda' , a song about loss and depression... en hij beloofde meermaals dat hij nieuw, opgewerktere songs ging maken. 'Diamonds' en "Only Love" volgenden en prompt haalden de (toch opvallend weinige) bakvissen hartvormige ballonnen boven om er georkestreerd mee te zwaaien. Hierna nog "The Wolves" en sfeer zat er helemaal in . Er volgde nog een rustiger moment met het prachtige "The Burren" (ook nieuw) en door de belichting leek het me soms alsof ik naar een zwart/wit spel aan het kijken was. Bij "Old Pine" was het dan helemaal prijs. Letterlijk kippevel. Een eerste keer in het rustige stuk, een tweede keer toen het nummer opengetrokkend werd. (Of lag het toch aan Malika .... ). Afgesloten werd er in een ongelooflijke ambiance met 'Keep Your Head Up" & "The Fear".
Ik blijf het leuk vinden hoe hij die ingetogenheid afwisseld met uitzinnigheid, mede gedreven door zijn band (was die bassist er niet bijgekomen?) . Benieuwd in welke richting zijn nieuw werk zal evolueren. ...
'Promise" was de afsluiter van de bissen.
We zijn ondertussen al een week of twee later en ik denk nog met de glimlach terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten