Na wat genoten te hebben van Va Fan Fahre op't marktplein, niet alle blazers moeten balkan spelen, was het aan Deer Tick om de laatste LL dag in stijl af te trappen. Duidelijk enigszins onder de invloed van één en ander brachten ze een prachtige set met rustige rock, openbloeiend in heerlijke jam-partijen. Houthakkershemd & nasale stem in gedachten, waren er wat country-invloeden. Typisch zo'n band die op LL ontdekt !
Daarna deden Black Box Revelation bijna weer wat we van hen gewoon zijn. Fantastische nummers op een heel gedreven manier brengen. Ze wijken trouwens meer en meer af van hetgeen er op de "platen" staat en er komt meer improvisatie en de gitaar gaat al iets harder. 't was weer genieten van "Head on Fire" over "High on a Wire" langs "Do I Know You" langs een heerlijk "I Think I Love You". Helaas haalden ze op het einde er de sfeer uit. Was het met "Sleep While Moving"? In elk geval, het verzandde in een wedstrijdje geluiden uit de gitaar/versterker halen en opeens was de fantastische sfeer weg en verdwenen ze wat ondankbaar van het podium.
65Days of Static brachten hun set weer met een ongelooflijke energie. Stevige PostRock met een toefje dance ertussen. Meeslepend & schuddend tot en met.
Admiraal Freebee bracht een best of zoals het hoort, helaas kwam zijn antweirpse arrogantie ook weer iets teveel bovendrijven.
Daarna was het tijd voor de hoogmis van Wilco. Ik ben niet al te vertrouwd met hun materiaal, maar hier geldt hetzelfde als voor Deer Tick. LL is er voor dit soort bands/ontdekkingen/verkenningen. Prachtige, relatief rustige vertelsels, opgevuld met heerlijke gitaarsolo's, keyboard ondersteuning en gedreven front man. Meer moest het niet zijn.
De echte afsluiter waren de lokale helden Tricky & Tyler in de zaal. Helaas iets teveel Mish/Mash voor mijn doen, maar 't jonge grut lustte het wel.
Leuren (2)
Gister stond er weinig op de leffingse affiche die me enthousiast maakte, maar The Catatonics openden sterk. Ik betwijfel wel of hun muziek hoger op de affiche zouden aanslaan, desalniettemin, een goed begin. Hindi Zahra zakte na een sterk begin weg in teveel van hetzelfde. Wat ook kon gezegd worden van Drums Are For Parades. Loeihard gebeuk, maar meer ook niet. Tussendoor had Mintzkov nog voor een leuke set gezorgd, al stoorde het me nogal dat de bassiste vaak vals aan het meekwelen was.
Voor de rest heb ik weinig "meegemaakt" al moet het gezegd dat Mix Master Mike voor een geweldige sfeer in de tent zorgde.
Vandaag hoogdag met Black Box Revelation, 65days of Static & Wilco !!!!
Voor de rest heb ik weinig "meegemaakt" al moet het gezegd dat Mix Master Mike voor een geweldige sfeer in de tent zorgde.
Vandaag hoogdag met Black Box Revelation, 65days of Static & Wilco !!!!
Leuren (1)
De eerste avond/nacht zit erop. Meer zelfs, de eerste ochtend is er al.
Het vernieuwde terrein is een succes, al mag er een paar man meer staan aan het Grand Café om wat te werken, kwestie van een uitgebreidere babbel te slaan met Lotte, Bieke, Marcella, Mark en de vele anderen.
Vanuit de barpositie klonken de Van Jets snedig zoals het hoort, was het Babylon Circus feestje zoals vorig jaar op cactus. Van vooraan dicht bij het podium was Paul Weller fantastisch goed. De eerste 3 kwartier toch. Daarna verknoeide hij het volledig. "The Changingman" mocht dan nog wat de meubelen proberen te redden, de laatste 20 minuten zetten toch een serieuse domper op zijn set (met "Shout to the Top", een snedig "Wake Up The Nation" en prachtig, vol klinkend "Peacock Suit" als opener).
Zoals verwacht stond er veel teveel volk aan te schuiven aan de zaal om Balthazar te zien.
Vandaag kijk ik vooral uit naar Hindi Zahra. en vanaf 20h30 vind je me terug in't Grand Café!
Het vernieuwde terrein is een succes, al mag er een paar man meer staan aan het Grand Café om wat te werken, kwestie van een uitgebreidere babbel te slaan met Lotte, Bieke, Marcella, Mark en de vele anderen.
Vanuit de barpositie klonken de Van Jets snedig zoals het hoort, was het Babylon Circus feestje zoals vorig jaar op cactus. Van vooraan dicht bij het podium was Paul Weller fantastisch goed. De eerste 3 kwartier toch. Daarna verknoeide hij het volledig. "The Changingman" mocht dan nog wat de meubelen proberen te redden, de laatste 20 minuten zetten toch een serieuse domper op zijn set (met "Shout to the Top", een snedig "Wake Up The Nation" en prachtig, vol klinkend "Peacock Suit" als opener).
Zoals verwacht stond er veel teveel volk aan te schuiven aan de zaal om Balthazar te zien.
Vandaag kijk ik vooral uit naar Hindi Zahra. en vanaf 20h30 vind je me terug in't Grand Café!
Winter
Omdat El Fide het al zolang wilde weten of hij echt met roze staat zoals hij zelf rotsvast geloofde, trokken we maandagavond richting Lier voor een workshop 'Ken je kleuren'.
Terplekke legde een professionele visagiste ons uit met welke kleuren we best staan, ttz, welke kleuren er best bij ons haar, ogen, huidskleur passen. Ne mens wordt dan in een stoeltje geplaatst voor een felverlichte spiegel terwijl er allerlei gekleurde doeken op je schouders/hals gedrapeerd worden om dan te zien welke best passen en uiteindelijk te bepalen welk type je bent.
Tijdens de sessie werd er natuurlijk heel wat afgelachen en werden er de nodige meningen & statements verkondigd, waarmee de visagiste het zichtbaar niet altijd eens was.
- het is belachelijk dat je je door make-up zelfzekerder voelt (tis maar fake laagske verf)
- wat is er mis met rimpels
- wat is het nu van lippenstift in de kleur van je lippen, je ziet het verschil niet...
- en natuurlijk of iemand met een bepaald kleur al dan niet goed uitzag.
Ik ben dus een wintertype (lang leve de zon !, maar daar heeft het niks mee te maken). Belangrijker zijn het contrast (licht & donker) en passen koele en heldere kleuren mij het best: veel blauw & zwart (tiens) of wit, geen oranje of fletse kleuren.
Mijn kleurenpalletje:
en laat dat nu ook zijn wat er in mijn kleerkast hangt.
Niet iedereen was even gelukkig met de uitkomst....
Terplekke legde een professionele visagiste ons uit met welke kleuren we best staan, ttz, welke kleuren er best bij ons haar, ogen, huidskleur passen. Ne mens wordt dan in een stoeltje geplaatst voor een felverlichte spiegel terwijl er allerlei gekleurde doeken op je schouders/hals gedrapeerd worden om dan te zien welke best passen en uiteindelijk te bepalen welk type je bent.
Tijdens de sessie werd er natuurlijk heel wat afgelachen en werden er de nodige meningen & statements verkondigd, waarmee de visagiste het zichtbaar niet altijd eens was.
- het is belachelijk dat je je door make-up zelfzekerder voelt (tis maar fake laagske verf)
- wat is er mis met rimpels
- wat is het nu van lippenstift in de kleur van je lippen, je ziet het verschil niet...
- en natuurlijk of iemand met een bepaald kleur al dan niet goed uitzag.
Ik ben dus een wintertype (lang leve de zon !, maar daar heeft het niks mee te maken). Belangrijker zijn het contrast (licht & donker) en passen koele en heldere kleuren mij het best: veel blauw & zwart (tiens) of wit, geen oranje of fletse kleuren.
Mijn kleurenpalletje:
en laat dat nu ook zijn wat er in mijn kleerkast hangt.
Niet iedereen was even gelukkig met de uitkomst....
Rust
Een rustig weekendje ging het worden. Wat volley, een verjaardag en iets meepikken van de Open Monumenten Dag.
Wat volley waren 6 sets van de 8 die we gespeeld hebben in Aalter en vooral het uur rust tussen de laatste en de voorlaatste match is me slecht bevallen. Stramme spieren die niet direct meer soepel te krijgen waren met het nodige gesukkel met knie & enkel als gevolg.... Ja, ik word minder jong.
Aangezien ze me wat aan het stalken waren vanop het brugs bierfestival, kon ik niet thuisblijven en ben ik vroeger dan voorzien thuis vertrokken, niet naar het bierfestival maar naar September Jazz, ietwat meer op de weg naar het verjaardagsfeestje. Daar bracht Dash! een soort vocale jazz die me aan geen kanten lag. AKA Moon daarna was een heel ander verhaal. Gezeten op het randje van de zandbak, onder de boom, goed gezelschap en een heerlijke soundtrack van een zeer gedreven trio. Meer moest dat niet zijn. Het andere festival in gedachten, de brugse blondjes smaakten lekker !
Op zondag dan geeuwend de bus op voor de rondleiding doorheen de Zeebrugse haven. Een interessante rit met de nodige info over hoe de haven werkt, hoe het was en wat de toekomstplannen zijn. De nodige halve garen die je op busreizen ziet, waren ook aanwezig en ik heb me meermaals moeten bedwingen om niet in luid gelach uit te barsten.
Het weekend heb ik dan toch maar afgesloten op het bierfestival, in gezelschap van mijn favoriet brugs blondje. De conclusies:
- de nieuwe Straffe Hendrik Quadrupel smaakt nogal zuur, maar naar paar slokken went het enorm
- de Viven Imperal India Pale Ale is mijn ding niet
- de Viven Porter Stout is heel rokerig en stroperig
- de La Trappe Quadrupel Oak is heeft een heel lekkere volle smaak
- de BAB 401 ontbeert wat smaak
- de Beir en den Mulder van brouwerij Tseut hadden ook een zeer lekkere & volle smaak (en de gasten "verkochten" hun bier ook met de nodige toewijding)
Wat volley waren 6 sets van de 8 die we gespeeld hebben in Aalter en vooral het uur rust tussen de laatste en de voorlaatste match is me slecht bevallen. Stramme spieren die niet direct meer soepel te krijgen waren met het nodige gesukkel met knie & enkel als gevolg.... Ja, ik word minder jong.
Aangezien ze me wat aan het stalken waren vanop het brugs bierfestival, kon ik niet thuisblijven en ben ik vroeger dan voorzien thuis vertrokken, niet naar het bierfestival maar naar September Jazz, ietwat meer op de weg naar het verjaardagsfeestje. Daar bracht Dash! een soort vocale jazz die me aan geen kanten lag. AKA Moon daarna was een heel ander verhaal. Gezeten op het randje van de zandbak, onder de boom, goed gezelschap en een heerlijke soundtrack van een zeer gedreven trio. Meer moest dat niet zijn. Het andere festival in gedachten, de brugse blondjes smaakten lekker !
Op zondag dan geeuwend de bus op voor de rondleiding doorheen de Zeebrugse haven. Een interessante rit met de nodige info over hoe de haven werkt, hoe het was en wat de toekomstplannen zijn. De nodige halve garen die je op busreizen ziet, waren ook aanwezig en ik heb me meermaals moeten bedwingen om niet in luid gelach uit te barsten.
Het weekend heb ik dan toch maar afgesloten op het bierfestival, in gezelschap van mijn favoriet brugs blondje. De conclusies:
- de nieuwe Straffe Hendrik Quadrupel smaakt nogal zuur, maar naar paar slokken went het enorm
- de Viven Imperal India Pale Ale is mijn ding niet
- de Viven Porter Stout is heel rokerig en stroperig
- de La Trappe Quadrupel Oak is heeft een heel lekkere volle smaak
- de BAB 401 ontbeert wat smaak
- de Beir en den Mulder van brouwerij Tseut hadden ook een zeer lekkere & volle smaak (en de gasten "verkochten" hun bier ook met de nodige toewijding)
Céad Míle Fáilte
Een vriendelijk volkje die Ieren. Honderdduizend keer welkom, staat er steevast aan de luchthaven en krijg je veel te horen (en je voelt je ook steeds welkom !)
Ik heb er 2 jaar gewoond en sindsdien ben ik er minimaal één keer per jaar geweest. Altijd welkom, atlijd open armen.
't volkje heeft ook zijn ruwe kanten. 't zijn, sweeping generalization in mind, culchies met guinness & whiskey in de hand. Drinkebroers die niet te beroerd zijn om zich te verweren als ze zich onrechtmatig behandeld voelen.
Zoals Axl Rose & Tony Blair deze week mochten ondervinden :)
Ik heb er 2 jaar gewoond en sindsdien ben ik er minimaal één keer per jaar geweest. Altijd welkom, atlijd open armen.
't volkje heeft ook zijn ruwe kanten. 't zijn, sweeping generalization in mind, culchies met guinness & whiskey in de hand. Drinkebroers die niet te beroerd zijn om zich te verweren als ze zich onrechtmatig behandeld voelen.
Zoals Axl Rose & Tony Blair deze week mochten ondervinden :)
Abonneren op:
Posts (Atom)