Sinds het vertrek naar Jordanië (en gedurende de periode ginder) zit ik met al met de 'tribu de dana' van Manau in mijn hoofd... Waarschijnlijk omdat we daar paar dagen in het dorpje Dana gingen verblijven en vervolgens van daar naar Petra te wandelen doorheen de kloven en bergen die in de weg lagen.... Niet dat het nummer van Manau daar ook maar iets mee te maken heeft... desalniettemin 't blijft een schoon liedje.
Dans la de vallée de Dana.....
De jordaanse verhalen volgen nog wel.
Origineel
Le vent souffle
sur les plaines de la Bretagne armoricaine,
je jette un dernier regard sur ma femme,
mon fils et mon domaine.
Akim, le fils du forgeron est venu de me chercher,
les druides ont décidé
de mener le combat dans la vallée.
Là, où tous nos ancêtres, de géants guerriers celtes,
après de grandes batailles, se sont imposés en maîtres,
c'est l'heure maintenant
de défendre notre terre
contre une armée de Simeriens
prête à croiser le fer.
Toute la tribu s'est réunie autour de grands menhirs,
pour invoquer les dieux
afin qu'ils puissent nous bénir.
Après cette prière avec mes frères
sans faire état de zèle,
les chefs nous ont donnés à tous
des gorgées d'hydromel,
pour le courage, pour pas qu'il n'y ait de faille,
pour rester grands et fiers
quand nous serons dans la bataille
car c'est la première fois pour moi
que je pars au combat
et j'espère être digne de la tribu de Dana.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée j'ai pu entendre les échos.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée des chants de guerre près des tombeaux.
Après quelques incantations de druides et de magie,
toute la tribu,
le glaive en main courait vers l'ennemi,
la lutte était terrible
et je ne voyais que les ombres,
tranchant l'ennemi
qui revenait toujours en surnombre.
Mes frères tombaient l'un après l'autre
devant mon regard,
sous le poids des armes
que possédaient tous ces barbares,
des lances, des haches et des épées
dans le jardin d'Eden
qui écoulait du sang sur l'herbe
verte de la plaine.
Comme ces jours de peine
où l'homme se traîne
à la limite du règne du mal et de la haine,
faillait-il continuer ce combat déjà perdu,
mais telle était la fierté de toute la tribu,
la lutte a continué comme ça jusqu'au soleil couchant,
de férocité extrême en plus d'acharnement,
fallait défendre la terre de nos ancêtres enterrés là
et pour toutes les lois de la tribu de Dana.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée j'ai pu entendre les échos.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée des chants de guerre près des tombeaux.
Au bout de la vallée on entendait
le son d'une corne,
d'un chef ennemi qui rappelait toute sa horde,
avait-il compris
qu'on lutterait même en enfer
et qu'à la tribu de Dana appartenaient ces terres.
Les guerriers repartaient, je ne comprenais pas
tout le chemin qu'ils avaient fait pour en arriver là,
quand mon regard se posa tout autour de moi,
j'étais le seul debout de la tribu
voilà pourquoi.
Mes doigts se sont écartés tout en lâchant mes armes
et le long de mes joues se sont mises à coules des larmes,
je n'ai jamais compris
pourquoi les dieux m'ont épargné
de ce jour noir de notre histoire
que j'ai contée.
Le vent souffle toujours
sur la Bretagne armoricaine
et j'ai rejoint ma femme,
mon fils et mon domaine,
j'ai tout reconstruit de mes mains pour
en arriver là,
je suis devenu roi de la tribu de Dana.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée j'ai pu entendre les échos.
Dans la vallée de Dana la lilala
Dans la vallée des chants de guerre près des tombeaux.
Vertaling
De wind waait
over de Armoricaanse vlakten van Brittannië,
Ik werp een laatste blik op mijn vrouw,
mijn zoon en mijn grondgebied.
Akim, de zoon van smid is me komen halen,
De druïden hebben besloten
om het gevecht in de vallei te leiden.
Daar, waar onze voorouders, de Keltische strijdreuzen,
na grote gevechten, als meesters erkend werden,
en nu is de tijd aangebroken
om onze grond te verdedigen
tegen een leger van "Simeriens"
klaar om de zwaarden te kruisen.
Het hele volk heeft zich verzameld rond grote menhirs,
om de goden te verzoeken
ons te zegenen.
Na dit gebed met mijn broeders
zonder ijver te vermelden,
Gaven de leiders ons allemaal
slokjes honingwater,
Voor de moed, zodat er geen zwakke plekken zouden zijn,
Om groot en fier te blijven
terwijl we zouden strijden,
Want voor mij is het de eerste keer
dat ik ten strijde vertrek
En ik hoop het Dana-volk waardig te zijn.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei heb ik de echo's kunnen horen.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei oorlogsliederen dicht bij de graven.
Na enkele toverspreuken van de druïden en wat magie,
Liep het hele volk,
met het zwaard in de hand naar de vijand,
De strijd was verschrikkelijk
en ik zag enkel de schaduwen,
De vijand doorklievend
die altijd overtollig terugkwam.
Mijn broeders vielen een voor een voor mijn ogen neer,
Onder het gewicht van de wapens
die al deze barbaren bezaten,
Speren, bijlen en zwaarden
in de tuin van Eden
Die het bloed over het gras
van de groene vlakten liet vloeien.
Zoals deze dagen van verdriet
die voor de mens eindeloos duren
In het uiterste geval heerschappij kwaad en haat,
Moet men dit gevecht dat reeds verloren is doorzetten,
Maar dat was de fierheid van het hele volk,
Het gevecht ging zo door tot zonsondergang,
Extreme wreedheid bovenop de hardnekkigheid
Moest de grond van onze voorouders
die daar begraven lagen verdedigen
En voor alle wetten van het Dana-volk.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei heb ik de echo's kunnen horen.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei oorlogsliederen dicht bij de graven.
Aan het einde van de vallei hoorden we
het geschal van een hoorn,
Van een leider van de vijand die zijn troep terugriep,
had hij begrepen
dat we zelfs na onze dood zouden vechten
En dat deze gronden toebehoorden aan het Dana-volk.
De krijgers trokken zich terug, ik begreep het niet
Ze hadden die hele weg afgelegd om hier te eindigen,
Toen ik goed rondkeek,
Was ik nog de enige overlevende van het Dana-volk
en daarom dus.
Mijn vingers spreidden zich en lieten mijn wapens los
En er begonnen tranen over mijn wangen te vloeien,
Ik heb nooit begrepen
waarom de goden mij hebben gespaard
Van die zwarte dag in onze geschiedenis
waarover ik heb verteld.
De wind waait nog steeds
over het Amoricaanse Brittannië
En ik ben weer bij mijn vrouw,
mijn zoon en mijn grondgebied,
Ik heb alles met mijn eigen handen weer opgebouwd
om dit te bereiken,
Ik ben koning geworden van het Dana-volk.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei heb ik de echo's kunnen horen.
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei oorlogsliederen dicht bij de graven.
3 opmerkingen:
Spijtig, ik dacht dat ge het over Dana Winner ging hebben.
Waar blijven overigens de Jordaanse verhalen ? veel beloven maar we zien er niks van.
ja, tis een beetje gelijk de blote tieten op HiS....
Een reactie posten