Met Vuur Spelen

Ik ben net terug van een voorstelling van De Roovers. "Met vuur spelen" heette het onding. Als er iets ontbrak in dit driehoekig liefdesdrama was het wel vuur. Onverstaanbaar eenklankig antwerps gewauwel van de 'kunstenaar' tegenover plastische (zeg maar plastieke) hoogdravende zielloze taal van de rest. Geen passie in het spel, geen passie in de tekst.... Het geleuter in Temptation Island is er bij wijlen poezie bij.

Geen opmerkingen: