HIJ zei het meermaals vorige week zondag: "It's all about the music" en hoe ze het soms vergeten. "The band is there, the stage is there, the people are there and still you get lost in everything else". Wijze woorden die erin gingen als zoete koek. Glen Hansard in Leffinge. Belachelijk dat het niet uitverkocht was. Met zijn enthousiasme, zijn "boy next door" uitstraling pakt hij je gewoon. En zijn songs natuurlijk. een 10 koppige band met strijkers en blazers, afwisselen tussen soul, singer song writer, swingend de avond lang.
Ene Lisa O'Neill mocht openen. Half Leprauchan, half mens. Grappige teksten, goeie stem, maar ik zou niet in haar hoofd willen leven, denk ik.Hilarisch was het nummer "Elvis I Give You Irish Stew" (weliswaar in de set van GH)
Een aangrijpend 'Leave', en 'When You're Mind's Made Up" en snedig 'Fitzcarraldo" afgewisseld met solo op ukelele of bij de bissen volledig accoustisch (en met zijn 5 later). Niet enkel de band speelde. De roadie deed wat gitaarwerk, de soundman van het podium kwam wat samba ballen schudden en die van de PA kwam zijn strofe van "The Auld Triangle" zingen op het podium. Gimmick? Misschien, maar je zag ze stralen en dat maakt het leuk.
Meer moest het niet zijn, de avond voor mijn nieuwe job. Ondertussen een volle week verder, 't is zoeken, 't is wennen, zonder auto, met de fiets, trein, bus of tram. 14 treinritten ver, 6 met vertraging, waavan ik met 2 blij was omdat ik ze anders gemist had en 3 keer een conducteur gezien. Kaartjesknippers is allang het juiste woord niet meer :)
Ondertussen is het uitkijken naar het zomerse Cactus weekend: vrijdag Thurston Moore, zaterdag Calexico en zondag Beach House kijk ik echt naar uit. Heel curieus naar Pinback & TTMOE.
Het winterseizoen is en grandeur afgesloten, op naar de zomer !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten