Patti

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik ze aan het werk zag, ontgoochelen deed ze maar 1 keer in Dranouter, maar de andere keren was (deeerste keer met Nick Cave in Skibbereen) machtig tot zeer aangenaam. Ook gisteren was het een zeer aangename avond.

Als Cactus medewerker sta ik normaal aan de ingang om ticketje te controleren, gisteren mocht ik echter op't podium staan om te opdringerige fans beleefd terug te wijzen. Vanuit die hoedanigheid was het ook grappig om de eersten de zaal te zien binnenlopen om op de eerste rij te kunnen zitten.

Van in het begin ('April Fool') zat de sfeer goed en at het concert gebouw uit haar hand. Persoonlijk vind ik de huidige versie van 'Dancing Barefoot' iets te traag/zaag en ontbreekt het lichtvoetige/blootvoets dansen. Iets was ze zelf regelmatig deed, voor de monitors een dansje doen. Halverwege het optreden tijdens het overbodige nummer van de band, deed ze dat zelfs in de donkerte van de zaal.
Gelukkig werd bij 'Distant Fingers' terug uit het juiste vaatje getapt en zo golfde het optreden verder. De drummer kon zich bij 'Beneath The Southern Cross' goed uitleven en werd er beetje heerlijkt gefreaked met de gitaren. Bij de intro van 'Horses' in the medley kreeg ik zowaar kippevel van de intensiteit. Ook de 'Land' was aangrijpend.

Helemaal lachen was het achteraf toen de fans kwamen zagen achter set lists, plectrummekes of zelfs haar flesjes water :)

Steve en De Pijnders

Begin juni later speelde Steve Earle in het concertgebouw. Veel usual suspects in da house ! Goed avondje ook van de goedgeluimde en gedreven country folker.  De goeie nieuwe CD werd met verve voorgesteld en voor de rest werd ouder werk er tussengepropt. En toch, af en toe sloop er gelijk wat monotonie in de set. Gelukkig duurden die momentjes niet lang en konden we rustig verder genieten. 'Galway Girl' blijft één van mijn lievelingsnummers, dus ik was zeer tevreden dat het in de set zat., samen met opener "The Low Highway" en "Continental Trailway Blues" één van de hoogtepunten van de set.

2 dagen later trok ik richting MaZ voor de herneming van 'De Pijnders'. Zes leden van de Gilde van de Pijnders bereiden de processie voor, samen hun hoogtes en vooral hun laagstes en zwakheden.Schitterende cast met o.a. Titus De Voogdt, Johan Heldenbergh en zowaar Tom Vermeir van A Brand. Ik had er al veel goeie dingen van gehoord en de verwachtingen lagen hoog. Die werden helaas niet helemaal ingelost. De acteurs waren daarvoor bij momenten te onverstaanbaar. Lag het aan het Oostvlaamse taaltje, het orkest dat live meespeelde en zo de acteurs overstemde, ... Het stuk was lang uitgesponnen. Zo was er een zeer goed moment waarin een kleine veeboer zijn gal spuwt over de investeringsdruk, het groeien van het bedrijf ... de sores van de boerenstiel dezer dagen dus. Heel aangrijpend en waarheidsgetrouw, maar was het echt relevant? Die man had al genoeg andere problemen :) De interacties, die kantelende speelvloer er zat veel goeds in en was uiteindelijk wel een aangename avond.

Spijtig ³

Laat Wim Helsen alsjeblieft zijn kant van het verhaal vertellen. Het is HI-LA-RISCH !

Quiet Town

Het was in een stil dorpje dat we Elliott Murphy zagen/hoorden. Dirk's living zat propvol met 40 enthousiastelingen in het onooglijke Moerbeke (4de meest levendige stad na Brussel, Gent en Antwerpen volgen EM zelve ...) Leuke verhalen (oa over hoe hij en Springsteen de wereld verdeelden (de ene superstadions, de andere de kleine clubs)), super songs, goed solo gebracht met harmonica en gitaar. Geen "Sicily" maar wel anderhalf uur andere parels, waaronder een staande versie (iedereen dus) van Twist & Shout. Meer moest het niet zijn.

Op vrijdag was Josh Rouse dan te gast in de Arenbergschouwburg in Antwerpen. Eerst nog eens even langs Aper'eau, een soort afterwork drink met de helft yups en de andere helft marginalen, doorsnee Antwerp zeker :)  Ene JVDB mocht openen en dat deed met eigen nummers die nogal herhaalden en abrupt.  Ene JVDB mocht openen en dat deed met eigen nummers die nogal herhaalden en abrupt.  Ene JVDB mocht openen en dat deed met eigen nummers die nogal herhaalden en abrupt eindigden. 't viel dan ook meteen op toen hij een cover van Richard Thompson speelde. Over naar Josh dan. De band uitgebreid met een drummer, en de dummer van vorig jaar op gitaar (en wat schreef ik toen ? )  De nieuwe CD 'The Happiness Waltz' werd voorgesteld en er werd ook begonnen met het wondermooi 'Julie (Come Out of the Rain)' . Het publiek was in veel grotere getale afgekomen dan vorig jaar in Gent, gelukkig maar want JR verdient veel meer dan wat hij toen voor zijn podium kreeg. Er werd goed afgewisseld tussen oud (uit 'Nashville' & '1972') en nieuw werk. 'Simple Pleasure' viel daar goed in mijn smaak, evenals 'Quiet Town'. 'Nighttime' en nog een paar andere werden ook lustig meegezongen door het enthousiaste publiek (dat voor een keer niet alleen uit oude lelijke venten bestond, integendeel ...). Jammer dat 'Sad Eyes' deels de mist inging door een storende monitor. Maar het was (alweer) een superoptreden van deze toch wel zeer onderkende artiest. Nogmaals: Geef die gast een groter podium en meer airplay en wel NU !

De rest van het weekend werd gevuld met verjaardagsfeestjes (Lies, Sherazade, nogmaals proficiat !) om dan af te sluiten in de AB voor de 20ste verjaardag van The Breeders en hun 'Last Splash'. Ik heb't altijd een rare band gevonden. Super singles, maar toch heel wat rommel op die cd's. En gisteren was het eigenlijk niet anders. Veel van de nummers voel je dat er meer inzit, maar dat het er niet uitkomt. Lag het daaraan dat de sfeer niet volledig los kwam? De klankbalans zat ook niet helemaal goed zodat Kim Deal's stem af en toe verdween in de rest van de muziek, maar kwa attittude zat het voor de rest wel goed.  en 'Cannonball' en 'Divine Hammer' blijven je naar je keel grijpen.

Over Reiziger, dat mocht openen, kan ik eigenlijk hetzelfde zeggen, kwa klant en pose zat het wel goed, kwa songs iets minder.