Let's all go to the bar

Het was het derde nummer dat ze speelden. Net na The Strokes "Is This It" en net voor Buddy Hollies "Oh Boy" of was het andersom. En eigenlijk had ik gewoon zin om het dan al te doen. De heren amuseerden zich, 't meerendeel van't publiek ook, maar ik bleef op mijn honger zitten. Ze klonken me iets teveel als een veredeld balorkest, zeker als ze de cheesy orgeldeuntjes bovenhaalden. 't bleef leuk hen in actie te zien, maar het oor ..... La Bamba als afsluiter vatte het dan ook mooi samen. Hun knipoog was niet aan mij besteed.

Een Samantha Crain mocht openen. Prachtige stem, maar de songs bleven jammergenoeg achterwege.


Lijstjes 2013

Een ideale blogpost nummer 666

Het platenwerk:

  • Eels: Wonderful Glorious
  • Fabrice Alleman: Obviously
  • Jack Johnson: From Here To Now To You
  • Josh Rouse: The Happiness Waltz
  • Flying Horseman: City Same City
  • Lee Ranaldo: Between The Times & Tides
  • Pearl Jam: Lightning Bolt
  • Tanya Donelly: Swan Song Series
  • Trixie Whitley: Fourth Corner
  • Villagers: Awayland

Ook nog
  • Steve Earle: The Low Highway
  • The Cult: Electric
  • God is an Astronaut: Origins
  • Lou Doillon: Places
  • New Model Army: Between Dog & Wolf
  • 65daysofstatic: wild light

Late ontdekkingen:
  • Band of Skulls: Baby Darling Doll Face Honey  & Sweet Sour
  • Strand of Oaks: Leave Ruin
  • Andy Burrows: Company

Da Gigs:

  • Eels Olympia
  • Glenn Hansard Zwerver
  • Josh Rouse Arenberg
  • Villagers Handelsbeurs
  • John Cale Vooruit
  • Pixies AB
  • Trixie Whitley Handelsbeurs
  • Stiff Little Fingers 4AD
  • Damien Rice Lokeren
  • Steve Wynn DD12

Herfst

Tijd om even uit mijn winterslaap te komen kort overzichtje te geven van de herfstelijke activiteiten:
  • September Jazz @ Bilkske waar vooral De Beren Gieren een fantastische indruk lieten, Wallace Roney Group bekoorde en Bruut verveelde. Dit was de laatste in open lucht
  • De eerste in zaal was De Idioot van Lazarus. Een stuk waar (alweer) de nodige verwarring ontstond doordat de verschillende personages door dezelfde acteur gespeeld werden, Ryszard Turbiasz onverstaanbaar was. Maar .... Koen De Graeve was redelijk onweerstaanbaar. Een stuk met hoogtes en laagtes en één van de laagstes was toch wel het totaal niet functionele naakt van Charlotte Vandermeersch ergens achteraan het podium. Vooraan die handel !
  • Een brugsche avond met een matig Transcoder en 2 klasses hoger, een subliem Cowboys & Aliens. Eerste maal dat ik ze zag, en WAW ! Hard, stevig en rockend. Meer moest het niet zijn.
  • Noissettes verveelden nogal in't MAZ, 't kan ook aan mijn gelegen hebben. Ik was niet echt in form die maandagavond. 
  • Hoogtepunt van het najaar: Pixies in AB : Stevige start, klein dipje, kolkende massa, lekkere rock ! (geen Debaser, maar dat gaf niet eens)
  • Er was de documentaire 'Thank God It's Friday" van Jan Beddegenoodts in De Werf. Pakkend verhaal over 2 naast elkaar gelegen dorpen (joods/palesteins) en hun problemen en hoe ze elkaar zien. Anderzijds, is er me weinig nieuws verteld.
  • Sacri Cuori mocht open voor Mark Eitzel en deed dat op een zeer aangename wijze in de foyer van't MAZ. Mark Eitzel zelf werkte op mijn zenuwen.
  • "Man in de mist" met Mark Verstraete (Toneelhuis) had eerder iets van een eindwerk van de 2 saxofonisten dan een interessante theatervoorstelling.
  • Wouter Deprez daarentegen zorgde voor een hilarische avond in De Zwerver. 'tiwatati, nog altijd iets sappiger om in't westvlaams zijn afrikaanse verhalen te horen dan in dat gekuiste koeterwaals :)
  • Een aangenaam reisje door Sri Lanka
  • Lloyd Cole verzorgde solo met 28 nummers een mooie avond in de Herbakker in Eeklo. Stuk voor stuk leuke liedjes, tekstueel grappig en toch iets te monotoon doorheen de avond. Beginnend en eindigend over Amsterdam, een mooi Chelsea Hotel, herwerkte krakers. Mij is vooral 'Music In A Foreign Language' bijgebleven. 
  • De film op dag van de vrijwilliger: Quartet. onschuldig, ongeloofwaardig vertier met gepensionneerde musici & klassieke zangers.
  • Er was ook nog Marble Sounds in de Schaduw in Ardooie. Aangename, voortkabbelende nummers met hier & daar een uitschieter en zich bijna verontschuldigend voor hun hitjes.
Tijd om terug te winterslapen.