Lake District

Dag1: overzet, regenjas vergeten, grappige stag & hen parties op boot.
Dag2: naar keswick rijden en skiddaw opwandelen. Mooi zicht op en af, boven niks van de mist. 4u Afdaling zeer pijnlijke linkerknie. S'avonds last vd enkel
Dag3: blencathra opwandelen. Mooie zichten . Veel mist. Voor de top teruggekeerd wegens geklauter in de mist zonder duidelijk pad. 4u Schade: lichtjes enkel. Fototoestel en zaklamp en een gescheurde broek.
Dag4: scaffold pike. Prachtige klim en afdaling in de zon. Boven even mooi voor 5 minuten dan mist ... Totaal 8.5u Schade: knie lichtjes.
Dag5:Helvellyn. Mislopen, ikke blij dat we niet over striding edge (klauteren over richels) moeten. Mooie klim. Steil, snijdende tegenwind . grrrrr. Lang leve rudy's extra jas. superzicht boven!!! Mijn knikkende knieen zeiden neen tegen afdalen langs swirling edge. Dan maar zelfde weg terug.
Schade: ego.
Dag6: old man, coniston. Besneeuwde bergtoppen na koude nacht. Wandelingetje langs t meer ipv klim en rap nr liverpool. Zon & wind. Opgeknapte havenbuurt. Mottige clash v stijlen. Drinken in cavern buurt. 3x sweet home alabama gehoord..
Dag7: liverpool centrum. Zon, wind, kous. Kerken, musea, bib. Drink & dance in rope walks buurt.
Dag8: stralende zon. Nr York. De vind-tocht van een portefeuille. Koppen lopen. Bootje op. zonder de stags & hens saaie black&white stripes. Afgesloten met SHA!

Feestjes

Door de lange dagelijkse verplaatsingen zijn de besprekingskes er wat bij ingeschoten:

• Eerst was er (dank zij Greetje) een leuke avond met Goran Bregovic. Het eerste half uus was wat slappekes, maar de laatste 2 uur waren dik in orde. Van "Gas Gas Gas" tot  het revolutionaire "Bella Ciao". 22 man sterk waren ze. 2 zangeressen, 6 zangers, wat blazers, een drummer en wat strijkers. Het enige jammere was dat er toch nogal geluidjes te horen waren waar je niet precies kon achterhalen waar het vandaan kwam. Maar dat kon de danspret niet drukken.
• 's anderendaags was richting De Zwerver voor John Parish. Mooie filmpjes op (soms) mooie muziek. Ik was meestal eerder benieuwd naar de rest van de film (o.a van Patrice Toye) dan naar het vervolg van de muziekjes. Zeker als hij aan de keyboards zat was het nogal eentonig.
• Een weekje later op zondagavond speelde het voormalige punkorkest Stiff Little Fingers ten dans in de 4AD. "Unwanted Tattoo" mocht openen en deed dat nogal chaotisch ...die van SLF klonken ondanks hun split in 1983 nog steeds gedreven en begeesterd. ook hier gingen de beentjes los :)

(foto Hagar)

 

 

• Op dinsdag was het dan tijd voor Chuck Prophet in den Trap. Ongeveer een jaar geleden dat we hem daar de stampvolle kelder zagen op stelten zetten, was het ook deze keer prijs. ambiance, rock van de pure aard. Alleen, net als bij SLF... concert begon pas na 22u . Ik ben rond 23u30 vermoeid naar huis gegaan. beetje spijt, maar ik wou vooral veilig in mijn bedje belanden.
• Van het zelfde laken een broekpak bij Villagers in de Handelsbeurs in Gent. al heb ik het hier wel tot het einde volgehouden. Zo lang hebben ze nu ook niet gespeeld, maar wat ze brachten was wel van de bovenste plank. Ingetogen beginnen (de set, ook sommige nummers) om daarna helelmaal loos te gaan. Vooral vanaf "The Bell" was het echt genieten. Een hoofdpodium voor die mannen en rap !
• Op 1 mei was ik dan traditiegetrouw present in den botanieken hof voor de Red Rock Rallye. Maar 't meerendeel van de optredens is aan mij voorbij gegaan. Northern Sadness klonk zeer Sisters-achtig en beviel me zeer. Daarnaast was het vooral leuk om iedereen terug te zien.
• Er was ook nog een dagje Labadoux in de stede waar ik mijn broek versleten heb. Staat dat huis alweer te koop ....  Zeer in de smaak viel Kajhem Orchestra, een tiental jongelui uit Keiem die zich amuseren met iets dat het midden houdt tussen ska & balkan. Al mocht dat drumsolo moment gevolgd door drumsolo met keyboards afwezig gebleven zijn. Goeie leute ! Viel alweer tegen The Rhythm Junks en ook wel beetje Luka Bloom. Hij was me iets te zeer aan het preken en meezingmomentjes aan het zoeken en tegelijk aan het klagen dat het wat rumoerig was in de tent. Wie dan weer beter dan verwacht in de smaak viel was Alan Stivell. Harp, doedelzak en andere instrumenten afwisselend. eens wat rapper, dan eens wat trager, maar vooral meeslepend. Folkies zoals ik het graag heb :)
• Tenslotte was er nog Daan in 't MaZ. Het is niet zo mijn ding en ik was er vooral voor 't gezelschap. Daan brengt zijn ding met nodige bravoure en arrogantie. 't klinkt allemaal wel vol, maar echt raken doet het mij niet, behalve de bissen dan: Swedish Designer Durgs & Housewife.

Tenallerslotste nog een schouderklop aan Paul Vandecasteele. Meubilair in de Zwerver en LL. Fijn je gekend te hebben. Moest je nu zo vroeg gaan?