Om de overgang van 't zomer naar 't winterseizoen zo pijnloos mogelijk te laten verlopen, trok ik met LL nog in mijn botten al richting de schouwburg voor een stuk van't "Vernieuwd Gents Volkstoneel." Meer aangetrokken door de cast: Mieke Bouve, Bob De Moor, Daan Hugaert & Chris Van den Durpel, dan door het verhaal: het reilen en zeilen van een ietwat maffiose gentse familie.
en het was volkstoneel. Clichés, voor de hand liggende grappen en open deuren. Het moet niet altijd moeilijk zijn en zelfs de open deuren waren soms hilarisch.
Meer moest het niet zijn om het indoor seizoen in te zetten.
Zondag met het treintje van iets voor den 12'en naar 't Hazegras voor Willem, Walter De Buck & Armand. Kleinkunstfestival, hier we kom! Nu enkel nog te hopen dat ze die lading kiekenvlees van "De Mannen" daar niet geleverd hebben :)
LL
De day after was er toch weer teveel aan, vandaar de terugblik van een alweer supergezellig en ontdekkend LeffingeLeuren een nog een dagje later.
Op vrijdag ben ik begonnen met 'School is Cool' en met hen trapte ook het festival af. Een goeie opener die al direct een deel van de krijsende jongelingen achter zich had. Versterkt met een paar strijksters (niet van die huishoud dingen) brachten ze een korte maar stevige swingende set. Een licht geflipte toetseniste en een Dick Trom figuur op de rechtse trommels maakten het geheel af. Samen met de goeie nummers natuurlijk.
Daarna was het richting de zaal voor 'Screaming Females'. Dat bleek amper 1 female te zijn, en dat screaming was het wel het minste van de set. Stevig gitaar werk en gebeuk op drums, dat wel. Af en toe wat rommelig en stuurloos, maar het geheel was toch een aangename ervaring. Dat ze afsloot met "We sell CD's and oh yeah thank you" bedekken we met de mantel der liefde.
Op het zelfde podium stond daarna Yuko, maar hun veelal rustige nummers die mij net iets te weinig opbloeien kregen het geroezemoes in de zaal niet stil.
Daarna raprap naar de tent om 'Battles' te zien en te horen, maar dat viel mij wat tegen of beter, niet volledig mee. 't begon redelijk aangrijpend maar verzandde in iets te repetitief geklop om echt aan te grijpen. Vocals via op videoscherm geprojecteerde zanger(essen) waren ook niet echt overtuigend. Maar ze brachten wel originele dingen en zeer genietbare momenten.
Mijn zaterdag begon met G.Love solo. Sterk optreden vond ik, goeie mix van oude & nieuwe nummers, uptempo en wat tragere dingen, leuke verhaaltjes tussendoor. Alleen, die samenwerking met Freebee mocht wel meer geweest zijn. Enkel 'Rags & Run' en weg was hij. als hij dan toch de moeite doet om te komen meespelen....
Daarna mochten Blood Red Shoes hun seizoen afsluiten. Opnieuw een stevige en amusante set met super "I wish I was someone better", al had ik gevoel dat ze halverwege de set wat makker bezig waren de vorige keren. Al sta ik blijkbaar alleen met die mening :)
Flop van de avond was Arno, iets teveel op de zeedijk gezeten met Martin Heylen en daardoor iets te gemarineerd. Het schijnt dat hij er naar het einde is doorgekomen, maar toen stond ik allang te genieten van The Dead Trees in het café. Sympa jongelui uit het verre USA die het goeie van hun CD enkel maar bevestigden.
Zondag hoogdag en dat was het ook. Wat een aangename verrassing was die Newton Faulkner. Solo op gitaar en een voetdrummeke, sterke eigen nummer, een goeie presence, een overbodige cover (Teardrops) en een bom van een cover (Bohemian Rapsody).
En...
Wat een aangename bevestiging was die Donavon Frankenreiter toch. Prachtige muziek, goeie band. Kortom iets om je vingers bij af te likken en van wat Martin Sexton even bracht tijdens het DF optreden, verdomd jammer dat hij daarna in het café stond, ver van de tent waar ik aan het werken was.
Tussen dat mooie geweld door, mochten Balthazar & Selah Sue hun dingen doen en ook die deden dat met verve, al raken die mij iets minder.
Alpha Blondy bracht een redelijk best of denk ik. Veel van de nummers stonden ook op die Live at Olympia die ik in mijn collectie heb en die reggae blijft toch wat vervelen op den duur.
Alweer een mooi weekend dus, amper regen, mooie muziekjes, leuke mensen, ....enkel die day after dus.
Op vrijdag ben ik begonnen met 'School is Cool' en met hen trapte ook het festival af. Een goeie opener die al direct een deel van de krijsende jongelingen achter zich had. Versterkt met een paar strijksters (niet van die huishoud dingen) brachten ze een korte maar stevige swingende set. Een licht geflipte toetseniste en een Dick Trom figuur op de rechtse trommels maakten het geheel af. Samen met de goeie nummers natuurlijk.
Daarna was het richting de zaal voor 'Screaming Females'. Dat bleek amper 1 female te zijn, en dat screaming was het wel het minste van de set. Stevig gitaar werk en gebeuk op drums, dat wel. Af en toe wat rommelig en stuurloos, maar het geheel was toch een aangename ervaring. Dat ze afsloot met "We sell CD's and oh yeah thank you" bedekken we met de mantel der liefde.
Op het zelfde podium stond daarna Yuko, maar hun veelal rustige nummers die mij net iets te weinig opbloeien kregen het geroezemoes in de zaal niet stil.
Daarna raprap naar de tent om 'Battles' te zien en te horen, maar dat viel mij wat tegen of beter, niet volledig mee. 't begon redelijk aangrijpend maar verzandde in iets te repetitief geklop om echt aan te grijpen. Vocals via op videoscherm geprojecteerde zanger(essen) waren ook niet echt overtuigend. Maar ze brachten wel originele dingen en zeer genietbare momenten.
Mijn zaterdag begon met G.Love solo. Sterk optreden vond ik, goeie mix van oude & nieuwe nummers, uptempo en wat tragere dingen, leuke verhaaltjes tussendoor. Alleen, die samenwerking met Freebee mocht wel meer geweest zijn. Enkel 'Rags & Run' en weg was hij. als hij dan toch de moeite doet om te komen meespelen....
Daarna mochten Blood Red Shoes hun seizoen afsluiten. Opnieuw een stevige en amusante set met super "I wish I was someone better", al had ik gevoel dat ze halverwege de set wat makker bezig waren de vorige keren. Al sta ik blijkbaar alleen met die mening :)
Flop van de avond was Arno, iets teveel op de zeedijk gezeten met Martin Heylen en daardoor iets te gemarineerd. Het schijnt dat hij er naar het einde is doorgekomen, maar toen stond ik allang te genieten van The Dead Trees in het café. Sympa jongelui uit het verre USA die het goeie van hun CD enkel maar bevestigden.
Zondag hoogdag en dat was het ook. Wat een aangename verrassing was die Newton Faulkner. Solo op gitaar en een voetdrummeke, sterke eigen nummer, een goeie presence, een overbodige cover (Teardrops) en een bom van een cover (Bohemian Rapsody).
En...
Wat een aangename bevestiging was die Donavon Frankenreiter toch. Prachtige muziek, goeie band. Kortom iets om je vingers bij af te likken en van wat Martin Sexton even bracht tijdens het DF optreden, verdomd jammer dat hij daarna in het café stond, ver van de tent waar ik aan het werken was.
Tussen dat mooie geweld door, mochten Balthazar & Selah Sue hun dingen doen en ook die deden dat met verve, al raken die mij iets minder.
Alpha Blondy bracht een redelijk best of denk ik. Veel van de nummers stonden ook op die Live at Olympia die ik in mijn collectie heb en die reggae blijft toch wat vervelen op den duur.
Alweer een mooi weekend dus, amper regen, mooie muziekjes, leuke mensen, ....enkel die day after dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)